scrawbly

gerçekten içine atanları, asla
          	"içime atyorum" dediklerini
          	duyamazsıız. herkesi güldürür,
          	ortamın neşesi olurlar. sonra
          	bir gün ortadan kaybolurlar
          	mesajlara geç dönerler. bazen
          	günlerce dönmezler. o sırada
          	kendilerini iyleştirirler. sonra
          	dönüp gülmeye devam ederler,
          	ruhunuz duymaz.
          	

scrawbly

gerçekten içine atanları, asla
          "içime atyorum" dediklerini
          duyamazsıız. herkesi güldürür,
          ortamın neşesi olurlar. sonra
          bir gün ortadan kaybolurlar
          mesajlara geç dönerler. bazen
          günlerce dönmezler. o sırada
          kendilerini iyleştirirler. sonra
          dönüp gülmeye devam ederler,
          ruhunuz duymaz.
          

scrawbly

"iyi değilim ama kötü de değilim. 
          havanın kapalı olup da yağamaması gibi.
          sevinemiyorsun da üzülemiyorsun da. 
          böyle içinde bir sey eksik de anlayamıyorsun ama
          biliyorsun bunu. 
          arada kalmışlik, hiçlik, nedensizlik ve nereye gittiğini bilmemezlik
          bir karmaşanın içindeymiş gibi.."

scrawbly

kocaman bir evin içinde tek başımayım bir köşede
          isyanım sessizce, yaşadıklarım sessizce ve tükenmişliğim sessizce..
          durup da bir bakan yok yüzüme.. 
          bir kalabalığın içinde yaşamaya çalışıyorum kendimce.hüznüm sessizce, yalnızlığım sessizce ve bir de kırgınım sessizce 
          yalnızca rahatsızlık veren bir mutsuzluk var yüzümde.. 
          o da zaten yıllardır herkesin dilinde lakin tek bir soran yok nedir sebebi diye.

scrawbly

dilimin ucunda söylenmeyi bekleyen birçok kelime var konuşmaya başlasam nereden başlayacağımı bile bilmiyorum sanki düşüncelerimin arasında kaybolmuşum gibi.. kendime yine epey uzağım
          yolunda giden şeylerin bir anda mahvolmasina aliştım bir seyleri güzelleştirmeye de çalişmiyorum artık çünkü benim güzelleştirmek için çabaladığım her sey sonunda yine bir hiç oldu bazı şeyler ağir geliyor artik ufak bir sorun bile epey yoruyor ve her sey bir bir anlamını yitiriyorken bir kösede oturup olanlara seyirci kalmaktan öteye geçemiyorum.        

scrawbly

"Içim soğudu. Ne oldu tam olarak
          bilmiyorum ama bu hissi başka türlü
          anlatamıyorum. Sadece içim soğudu,
          Yani, içim șey oldu böyle, eksildi gibi
          oldu. Kendime dair umudum bir tik
          daha azaldı. Neden derseniz, ben de
          bilmiyorum. Üzüldüm ama. Belli
          etmedim ama, çok üzüldüm.