Let it be.

Piszę. Nie zawsze z sensem, nie zawsze z pomysłem, nie zawsze dobrze. Ale piszę, bo tak. Bo to hobby, bo lubię, bo nikt mi tego nie zabroni. Let it be.
A, no no i nie umiem w okładki.

Jeśli lubisz retro - zajrzyj. Jeśli lubisz kryminały - zajrzyj. Jeśli lubisz słowo pisane - zajrzyj. Zajrzyj, przeczytaj, skomentuj. 


Pisane: 
Cień u końca uliczki - kryminał retro z akcją osadzoną w Lublinie za czasów dwudziestolecia międzywojennego;
Poematy - czy coś trzeba wyjaśniać?
Felietony spod blaszanej strzechy - Z przymrużeniem oka, z nutką refleksji, z grafomanią.