ako yung taong maaasahan, palakaibigan, approachable, masayahin, pasaway, makulit, malambing at laging nandyan para patawanin ka. Pero naisip mo ba? sa lahat ng yan? alin kaya jan ang mga totoo? o hindi? yung tipong nagpre-pretend lang dahil kailangan itago ang kahinaan? does my presence do exist from the people i loved? does my presence do exist when i make them happy and laugh in my inside jokes? Do they care?