⚝

hep istemediğim şeyleri yaparken buluyorum kendimi

şayet tüm çiçekler senin kokun yanında bir hiç sevgilim.

hala gercek olduguna inanamiyorum 

sinirli oldugumda konusmaktan nefret ederim, cok ciddiyim nefret ederim. bulundugum ortami terk ederim ve sinirim gecene kadar beklerim cunku hem sinirliylen dogru kararlar veremem hem de karsimdaki kisiye konusma ve kendini anlatma firsati vermem, o konustukca kanim daha cok kaynar, konusmaya hakki yokmus gibi dusunurum, hele ki ozur dilediginde ipler kopar bu yuzden sinirliyken kavga etmek yerine bulundugum ortami terk ederim ve sinirim yatisana kadar beklerim ama gel gor ki benim butun davranislarini ve insanlara, bana, koydugu kurallari tolere ettigim kiz sadece sinirliyken konusmak istemiyor olmami bir turlu anlamiyor ve beni buna zorluyor. oysa ki ben en basinda onunla konusmaya calistim ama o donup bana bakmadi bile. donup bana bakmadi bile ve oysa ben hemen yani basinda duruyordum. yanlisini surdurmeye devam etti. sonra sinirim tavan yapmisken, beni insanlarin ortasinda kolumdan tuttu ve konusmaya zorladi. yine bana insanların ortasinda bagirdi ve onunla konusmak zorundaymisim gibi ukala bir tavir takindi " onu dinlemeden aptal aptal hareketler yapmamaliymisim" AMİNA KOYDUGUM BEN SENİNLE KONUSMAYA CALİSTİM DA SEN DİNLEMEDİN YA BENİ ZATEN. neyse. ben de once kolumu birakmasini soyledim. [ watty girll (gercekten aciyormus bu arada insanin o an aklinda sadece kolu oluyormus)] sonra " her kavga ettigimizde beni istemedigim bir seye zorlayip ben yerine getirmeyince arkadaslarimin onunde bagirip oylece cekip gidemezsin" diye bagirdim ve ciktim. az kalsin merdivenlerden dusuyordum. neyse oyle iste simdi de konusmuyoruz. aklimi buna vermekten cografya calisamiyordum bu yuzden burada anlatmam farz olmustu.

Sen sadece kendi gözümde değer biçtiğim, kendi yalanlarımla süsleyip parlattığım bir çakıl taşından fazlası değilsin, güzel ve görkemli Elmas'ım.

çok eski bir zamandı, kedi evcil değildi. tercihini alacakaranlıkta yürümekten yana koydu. aklımız birbirimizde kaldı.

yataklarımızda ölmek de iyidir
          temiz bir yastıkta
          ve arkadaşlarımızın arasında.
          bir kez olsun
          ellerimiz göğsümüze kapanmış,
          boş ve solgun,
          çiziksiz, zincirsiz, bantsız
          ve belgesiz ölmek iyidir.
          temiz bir ölümle ölmek iyidir,
          gömleğimizde deliksiz
          ve kaburgalarımızda delilsiz.
          yanağımızın altında kaldırım taşı değil, beyaz bir yastıkla,
          ellerimiz sevdiklerimizin elleri arasında,
          çaresiz doktorlar ve hemşireler etrafımızda,
          arkamızda zarif bir vedadan başka hiçbir şey bırakmadan,
          tarihe aldırmadan,
          dünyayı öylece bırakarak,
          bir gün bir başkası onu değiştirir diye umarak
          ölmek iyidir.

ne zamandı bilmiyorum,
          yaşadıklarından sana kalan tortu,
          seni olduğun yere çakan,
          olduğun yerde fırtına koparan korku.
          kendi sarmalında döndün, döndün
          sanma ki daha dönmeyeceksin
          kalsan da bir yer için,
          aslında hep gidiyorsun.

bir kalp ağrısısın sen bende, dinmeyen gecelerce
          ...
          https://www.wattpad.com/story/119345304

başını göğsüme sakla sevgilim
          güzel saçlarında dolaşsın elim
          bir gün ağlayalım, bir gün gülelim
          sevişen yaramaz çocuklar gibi