Sen bir tesadüftün, gökyüzünden düşen bir yıldız kayması.
Ben ise evrenin bizi aynı noktada buluşturduğunu sanan, sessiz bir hayalperest.
Oysa senin rotan çoktan başka ellerce çizilmişti.
Bir gülüşün vardı;
"işte" dedirten, kalbi hızlandıran...
Ben inandım, çünkü gözlerin bir masal anlatıyordu.
Meğer bazı mucizeler, sadece başka dualara aitti.
Ben rüzgârı yanlış yorumlayan bir gemi, sen ise çoktan varmışsın başka bir limana.
Serendipity dedim sana.
Kaybettiğimi fark etmeden sevdiğim talih.
Şimdi anlıyorum:
Kimi kader gülümsemeleri bile yanıltırmış, bazı karşılaşmalar, sadece geç kalmış yüreklerin hikâyesiymiş.
Mutlu bir rastlantı sandım seni, oysa sen
başkasının kitabında okuduğum bir cümleydin.
