Olayın Özeti:
* Atiye Çınar'ın oğlu İbrahim, doğuştan spastik engelli ve sadece göz temasıyla iletişim kurabiliyor.
* İbrahim, Konyaspor'un fanatik bir taraftarı ve annesi onu her maça götürüyor.
* Maç günü erkenden kalkıp İbrahim'i hazırlayan anne Çınar, onu kucağında apartmandan aşağı indiriyor.
* Stada en az iki saat önceden gittiklerini ve İbrahim'in futbolcularla fotoğraf çektirmek istediğini söylüyor.
* Atiye Çınar, oğlu sayesinde futbola ilgi duymaya başlamış ve onunla bir bütün gibi hissediyor.
* İbrahim'in isteklerini yerine getiremediği zamanlarda huzursuz hissediyor ve ona her zaman yardımcı oluyor.
* Aile fertlerinin desteğiyle İbrahim'e hizmet etmenin kendisi için mutluluk kaynağı olduğunu söylüyor.
Anne Çınar'ın fedakarlığı:
* Oğlu İbrahim'i her maça götürmek için büyük çaba sarf ediyor.
* Onu kucağında taşıyor, stada erken gidiyor ve tüm maç boyunca yanında oluyor.
* Kendi hayatını İbrahim'e adamış ve onunla mutlu bir hayat yaşıyor.
Sonuç:
Atiye Çınar'ın hikayesi, anne sevgisinin ve fedakarlığın ne kadar büyük olabileceğini gösteriyor. Oğlu İbrahim için yaptığı her şey takdir edilmeyi hak ediyor.
.