Hayatımız boyunca bir sürü insan tanırız. Kimisiyle arkadaş, kimisiyle dost , kimisiyle ise sadece birer yabancı oluruz. Bunun için hep ne derim bilirsin : 'İyiki ama biraz da keşke..' Bunun benim için ne demek olduğunu da bilirsin : 'Hayatımızda iyiki dediğimiz herkes / her şey bir gün mutlaka keşke olur' İşte sen o keşkelerimi hayatımdan çıkardığım da tek ve hep yanımda olansın.
Annemlerin seni eve getirdiği günü hayal meyal hatırlıyorum. Sonunda 'anne herkesin kardeşi var benim neden yok?' diye 5 yaşında ağladığım kardeşim eve gelmişti. Onu leylekler mi getirmişti ? Bilmem. Önemli değildi. Minicik ellerinle koltukta yatıyordun. Ve bende yanına kıvrılmıştım. Ne güzel bir şeydin sen öyle. Ama hep uyuyordun.
Hatırlıyor musun bilmiyorum. Çok süslüydün ve çok konuşkandın.Ve her zaman için benden daha güzel ve daha yaratıcıydın. Küçükken sana saçma sapan uydurduğum hikayeleri anlatıyordum. Gecenin bi yarısı kahkahalarla gülüyordun. Sarı ve kıvırcık saçların vardı. İlk balığımız öldüğünde birlikte ağlamıştık. Annem senin saçlarını kısacık kestirdiğinde anneme çok kızmıştım. Dedemin kuşundan hep korkardın. Dolma ve lolipop hastasıydın. Şimdi ise kocaman oldun. Keşke zamanı geri alabilseydik.
İyiki doğdun canımın dibi. İyiki doğdun can yarım. İyiki doğdun mutluluğum. İyiki doğdun prensesim. İyiki doğdun inatçı keçim. İyiki doğdun papağanım. İyiki doğdun mutluluğum.İyiki doğdun kardeşim. İyiki doğdun düdüklü makarnam.
Birlikte nice mutlu senelere sarı papatyam. :)
