ZATAWOLF

yalnızlıktan her geçen gün öldüğümü farkındayım .
          
          Sus kadın ağır yaralı yüreğin aşırı duygu kaybından öleceksin. 
          Başını koy göğsüme ipek tenin değsin dikenli ellerime . 
          
          Uğruna kaç kalem çürüttügüm saçlarını koklmak ruhumu yakan ateşi dindirmek ister bu aciz bedenim. 
          
          Ben gülüşlerine hasretken yüzünden dökülen binlerce hüzün yüreğime kurşun gibi saplanır .
          
          
          
          Savaşların bitmeyecek kadın ,sen böyle sevgine ölüm gibi aşık olan birini sevdin .
          
          Kırılacak çok yanın yok lakin ruhunda kırık ümitleri taşıyacak çok sevgin var . 
          
          Seni çok sevdim be kadın dökülmesin artık yüzün. 
          Sarmasın geceni sahipsiz kalan hüzün.
          
          Ağlamaklı ses tonun ruhumu acılara boğuyor.  Gül ki güller açsın gül yüzünde gül yüzlü kadın . 
          
          Duyguların seni hüzünle boğarken gece yarıları hıçkırık seslerin yüreğimin rıhtımlarına vuruyor. 
          
          Sus be kadın kaldırmıyor ruhum ruhunun çektiği acıları ölüyor . 
          
          19 Nisan 2018
          
          Bir aşkım hüsranla kaleme alınışı dır.