"İçimin tünellerine girer girmez bir fener alıyorum elime.Buralar çok karışık.Kaç defa geldim.Gene de hep kayboluyorum."
"Hikaye dediğin de budur zaten. Bu andır. içinde geçmiş ve gelecek, hafıza ve hayal barınır..." 
*Yazmadan yaşayamam,okumadan da hayatımın anlamı kalmaz.Hissettiklerimi,hayallerimi ve kurgularımı yazarak somutlaştırırım.Kalemim güçlü mü?Orası tamamen okurlara kalmış bir cevap.
Eleştirilmek de isterim ki kendimi geliştirip duygularıma daha iyi tercüman olayım.*
Önyargılı insanlardan nefret ederim.Bir insan maviyi severken diğeri siyahı sevebilir.Biri rap dinlemeyi severken diğeri pop dinlemeyi tercih eder.Ama bu rap dinleyenin pop dinleyeni yargılaması anlamına gelmez.Yalnız olmak da bir tercih meselesidir.Belki o kişi arkadaşları tarafından hep yarı yolda bırakılmıştır.Sırf bu yüzden de yalnızlığı seçmiştir.Ya da en yakın arkadaşını,dostunu,can kardeşini kaybetmiş olabilir.Belki arkadaşı ölmüştür.Yalnızlık da onun için en iyi kaçış yöntemi olmuştur.Bazı insanlar romantik,bazıları da polisiye kitap okumayı seviyor olabilir.Bazıları da kitap okumaktan nefret ediyordur.Bu durum kitap okuyanın okumayanı eleştirmesini ya da okumayanın okuyanı inek diye yargılamasını gerektirmez.Bazıları mutluluğu kitaplarda bulabilir çünkü.Bir insanın sevgilisi olabilir.Bu hemen durumu başka yönlere çekmez.Sevgilisi biraz toplum normallerinden farklı da olabilir.Bu onu yargılayıp dışlamamız gerektiği anlamına gelmez.Bazılarının da sevgilisi olmaz.İstemiyordur.Yalnızken rahattır.Hayatı bu şekilde daha güzeldir.Ya isterse kakaolu kekle sevgili olur,kime ne?Farklılıklarımız dünyayı daha da yaşanabilir hale getirir.Ön yargılarımızı atarsak daha mutlu oluruz.Her insan özeldir.
Tumblr:  http://kitabinbaskahramani.tumblr.com/
Twitter: https://twitter.com/se_kutluu
İntagram: https://instagram.com/semakutlus