Parmida

@serakota-181 درباره آخرش... قصد داشتم خیلی واقع گرایانه باشه *خنده 
            شرمنده اگه خیلی با انتظارت جور نبود

@serakota-181 خیلیییییییی لطف کردی که نظرتو برام گفتی
            باعث افتخارمه که خوندی و دوستش داشتی
            خیلی خوشحالم ازش لذت بردی و تونستم دید خوبی راجع به نوشتار اول شخص بهت بدم
            
            یه فکت تاریخی برات بگم؟
            هیتلر نهایتا خودکشی می‌کنه توی پایان جنگ جهانی دوم! پس حست درست بوده!
            
            خیلی خیلی خیلی ممنونم که با اینکه اسمات نداشت بهش فرصت خونده شدن دادی
            
            همچنین امیدوارم که فصل دومش یعنی
            Code Name : Kalinin
            یا همون اسم رمزی : توت جنگلی
            رو هم دوست بداری اگه خواستی ادامه‌اش بدی
            
            بازم بخاطر وقتی که گذاشتی تا نظرتو برام بگی متشکرم
            و همچنین بخاطر انرژی زیادی که بهم دادی و حرفای قشنگت... خیلی خیلی خیلییییییییییی ممنونم

@Rosa_The_Killer سلامم
            چقدر قشنگگ
            درباره وریتی
            واقعااا بی اغراق یکی از بهترین چیزایی بود که خونده بودم
            میتونم دو صفحه دربارش حرف بزنم بسکه خوب بودد T-T 
            فضاش که اول لندن بود و واقعا عاشقش شدم
            و دوران جنگ جهانی دوم.. واقعا عالی بود
            و ایده ی اعتراف نامه تهیونگ واقعا قشنگ بود
            من معمولا بوک های اینجوری نمیخونم، که دفتر خاطرات یا کتاب یا چیزای اینجوری ان (که شخصیت اصلی تعریف میکنه روی کاغذ یا هرچی) و بوک های دیگه ای که اولش یکی از شخصیت اصلیا که اینجا کوک بود میمیره و بقیش فلش بکه (البته هنوزم من به زنده بودن کوک امید دارممم نویسندهه تروخدا T-T)
            ولی وریتی واقعااااااا یه استثنا در همه موارد بود..
            خودمم تعجب کردم که چجوری انقدر جذبم کرد که بکوب نشستم خوندمش و چند روز ذهنم درگیرش بود کاملا
             ایده ی اعتراف نامه تهیونگ واقعا عالی بود.. قلمت رو خیلی خیلی خیلی دوست دارم و به یه طرز قشنگی عشق و فضای بین تهکوک و اتفاقاتی که بینشون افتاد واقعا خیلی خیلی قشنگ توصیف کرده بودی
            آخرش همش منتظر بودم یه اتفاق خیلی بزرگ و عجیب بیفته، نمیدونم هیتلر خودکشی کنه، تهیونگ یهو نخست وزیر انگلیس دربیاد (میدونم کاملا احمقانه بود ولی یه حس اینطوری ای داشتم) و غیرمنتظره بود اخرش برای من و بینهایت خوشحال شدم که فصل دوم دارهه
            فقط بگم که خیلی قشنگ بود و یکی از شاهکار هایی بود که خوندم :)
            و خیلی ریز و قشنگ تهیونگ درباره ی رابطش با جونگ‌کوک میگفت. یکی از بوکایی بود که واقعا توش عشق تهکوک به هم رو احساس کردم (و هنر این کار هم بدون اسمات بود! واقعا تحسین برانگیزه!)
            و اینکه خیلی عالی تهیونگ احساساتش نسبت به اتفاقاتی که میفتاد رو توضیح میداد. کاملا قابل لمس بود.. انگار برای خودت اتفاق افتاده بود
            در کل.. یکی از بهترین ها و یه شاهکار واقعی بود
            امیدوارم بیشتر تر بنویسییی چون عاشقشونم