Miraç

Nedir bu kavgan kendinle? 

Sensiz ne yapacağımı bilmiyorum... ne yaptığımı bilmiyorum... kurtar beni...

Nasıl özetleyebilirim, biliyor musun? Kapını çalmak üzereyim, elim havada, kapının milimler ötesinde. Sen ise kapı deliğinden bana bakıyorsun. Çalmak istediğimi biliyorsun, çalamadığımı da. Ama o kapıyı hep başkalarına açıyorsun.

Bugün kespırla aynı sınıftaydım. Morali bozuk gibiydi, o da benim kadar üzülüyor mudur acaba gidişine? Ona bakarken, yanındaki boş sandalyede canlandın gözümde. O da hissediyordur, dostluk bu, daha derin. Ama belki de sadece matematik sınavı olduğu içindir.
          
          Seni özlüyorum, ve bu kelime yetersiz kalıyor.

Az önce fotoğrafını gördüm. Yakından, doğru düzgün çekilmiş bir fotoğrafını. Gözlerimi kapattım ve yemin ederim parmak ucumda hissettim tenini...

Nasıl sevdiğimi ve nasıl karşılık alamadığımı tekrar tekrar ve tekrar yinelemek için ne harika bir saat.
          
          Seni... özledim.

Beni bayıltmak için düzenlenen bir komplo sanki...

Hepsi senin suçun. Hepsi. Eğer beni sevseydin saçlarımı tekrar örebilirdim. Eğer beni sevseydin saçma sapan muhabbetlerle uğraşmazdım. Eğer beni sevseydin bu kadar çok ağlamazdım.
          
          Örülmüş bir saça bakıp nasıl ağlamaya başlayabilir insan? Hatırlıyor musun, saçım uzunken ördürüyordum saçlarımı, yanar dönerliymiş gibi oluyordu, açıklar, koyular yan yana. Bugün adaşımın saçını ördüm, şu an bile aklıma geliyor. Hatırlıyor musun, başımı camdan çıkarttığımda saçlarım nasıl parlıyordu, altını andırıyordu cidden. Düzleştirdiğimde nasıl savuruyordum hatırlıyor musun, saç reklamlarındaki gibi oluyordu. 
          
          Hepsi senin suçun. Senin suçun.

Tekrar tekrar aynı şeyi yazdım bugün. O karanlıkta duran kişi, aslında batmama daha da yardımcı oluyormuş Miraç. Etrafımdakilerle meşgulken, o yardım eli diye uzatmış elini, biraz çıkarttıktan sonra geri bırakmış meğer daha da batayım diye.
          
          O oyuncak, tepki vermiyorken içten içe kahkaha atıyormuş Miraç. Ben tüm bunlarla baş etmeye çalışırken, seni bir an bile olsa görsem daha iyi hissederdim Miraç, neredesin?

Sayfa sayfa yazıyorum, bıkmadan, üşenmeden, o günkü tüm her şey bitene kadar. Ama sen bana tek bir harf bile yazmıyorsun. Beni tek bir an bile sevmiyorsun. Denemiyorsun, anlamıyorsun. Neden...