sergiolergon

Melek ve Fernandonun hikayesi
          	https://www.wattpad.com/story/124073074

sergiolergon

Sonunu bilmeden çıkarsın yola. Ya iyidir ya da kötü. Bu senin seçeceğin bir şeydir. İyiye giden yolda karşına çıkan en büyük engel kötü , kötüye giden yolda ise karşına çıkabilecek en büyük engel iyidir. Birinden birini feda etmek zorundasın. Şayet etmezsen arafta kalırsın. Ne cehennem ne cennet. En kötüsü de araf değilimdir zaten ?
          Bir acıyla karşılaşırsın bir mutlulukla. Bir gülersin bir ağlarsın. 
          
          Bir tarafı seçersende sadece onu yaşarsın. Ona göre kural koyar, ona göre hareket edersin. Günün sonu nasıl diye düşünmezsin, çünkü bilirsin. En azından tahmin edersin.
          
          Sonu olmayan dipsiz kuyuya gidiyorum. Ya düşeceğim ya düşeceğim. Düştüğümde beni çıkaracak kişi var mı bilmiyorum. Ama çıkarmasınlar beni. Belki ölmek yaşamaktan daha kolaydır.

sergiolergon

Karanlık ruhlar sarmıştı etrafımı. Ne bir adım geri ne bir adım ileri atabiliyordum. İleri adım atmaya kalksam arkamda kocaman bir yıkım bırakacakmışım gibi hissediyordum. Peki ya bir adım geri gitsem o zaman da ben bir yıkıma dönğşecektim. 
          
          
          İkiside benim sonum olacaktı. Ben ise ikisinide seçmedim.....  
          
          
          
          Kaçtım geçmişimden de geleceğimden de... Ve en önemlisi de ben kendimden kaçtım..

sergiolergon

Durp giden zaman aslında durmuyordu değil mi ? Devam ediyordu. Peki biz neden durduğunu düşünüyorduk ? Aslında dursa ne güzel olurdu değil mi ? 
          
               Ama durması gereken zamanda durmalıydı bence. En mutlu olduğumuz anda. Ama bu zaman olarak adlandırdığımız kavram. En mutsuz en sevmediğimiz anlarda duruyordu. 
          
          
                  Bende de durdu ama öyle bir durdu ki , sadece zaman durmadı. Suyun akışı , yaprakların düşüşü , insanların gülümsemesi bile durdu. Kısacası hayat durdu. Kalbimde kos koca bir sonbahar bıraktı.
          
             
          
                Kalbimde sonbahar yaşatmakla kalmadı. Kışı da yaşattı. Yağan kar altında kaldım. Enkaz altında kaldım. 
          
               Sana sesleniyorum koca yürekli adam ; duydun mu çığlıklarımı ? Söylesene ben o enkazın altından bağarırken sesimi duydum mu ? Senin adını zikrederken neredeydin ? Söylese ne neredeydin koca yürekli adam. 
          
          
          
               Sana en çok ihtiyacım olduğu zamanda beni bir başına bıraktın. Hiç mi vicdanın sızlamadı ? Peki şimdi niye geri döndün ? Yine kırmak için mi ? Yine enkazın altında bırakmak için mi ?
          
          
                   Ama sana kötü bir haberim var koca yürekli adam kalbini kırabileceğin bir ben kalmadı. Sen benim kalbimi paramparça edip bir yerlere savururken , gormedin o parçaları. 
          
          
          
               Şimdi o parcaları toplayacak ne bir sen  ne de tekrar paramparça edebileceğin ben kaldı. 
          
               Hoşçakal koca yürekli adam hoşçakal....

sergiolergon

    Zaman akıp giderken düşündü. Burada hele de bu adamın yanında ne işi vardı. Dayanamamıştı küçük kalbi yine.
          
          
          
          
              Güvenmemesi gereken kişiye tekrar güvenmişti. Küçük kalbinin binlerce kez paramparçaya ayrılacağını bilerek yine de güvenmişti.
          
          
          
          
               Güvenmek istemiyordu ki o sadece uzaklaşmak istiyordu. Ama kalbi onu ne zaman dinlemiştti ki şimdi dinlesin. 
          
          
          
          
          
               Ayaklarının onu getirdiği yere baktı. Sevdiği adamın eviydi. Ruhsuzca güldü.yine her zaman geldiği yerdeydi. 
          
          
          
          
                   Bahçeye doğru ilerlerken gördü onları ama bu sefer hiç bir tepki vermedi. O kadına  sarılıyordu. Hani dün ona söylediği sözleri şimdi başka kadına söylüyordu . "o sadece bir piyon ben seni seviyorum." 
          
          
          
                Akan gözyaşlarını silip arkasını döndü. Bu gün sondu ağladığı son gündü.
          
          
          
          
          
          
               
                her hikaye mutlu sonla bitmez. Bitenlerin bile içinde mutsuz sonlar vardır.........