Serkan Erkoç

Sıkıntı büyük... Çözüm yok... Zaman yok... Aşk yok... Dolayısıyla heyecan yok... Votka var... Şarap var... Rakı var... Bira mı? O hamallık ya...

8 ocak 2016 Cem adrian İstanbul konserine gidecek olan var mı ????

Aşkı ararken kayboluyorum, öyle çoğu ıssızlıkta... Öyle savrulup duruyorum sonsuz denizimin içinde... Çırpınıyorum... Bulamıyorum... Çoğu Zaman yalnızlığı da dert etmiyorum... Aslında böyle güzel... Kafam rahat, keyfim yerinde... Yalnız bazen içim sıkışmıyor değil... Hani nefes alamazsın da içine bişi oturur ya öylesine bıkkın hissediyorum kendimi... Şarkılara sığınıyorum... Kendi kusurlarıma bakmadan, kusursuzu arıyorum ya da aşık olmadığım biriyle denemeye çalıştığımdan öyle olduğunu düşünüyorum... E zaten çoğu zamanda karşısında ya konuşamıyor ya da kahinmişim gibi kafamda yazdığım  senaryolarla daha adım atmadan pes ediyorum... Çünkü ben biliyorum aşkı... Ve aşkı bilen, yani gerçek aşkı bilen, öyle oyun kural bilmez... Ve kuralını bilmediğin oyunu da kazanamazsın kuralı beynime kazınmış durumda... Hayırlısı demekten de sıkıldım aslında da, hayırlısı diyip geçiyorum işte...

Merhaba takibiniz için çok teşekkür ederim Sayfama herzaman beklerim tşkler. .

İçimdeki sesler,
          Dışımdaki dünya,
          Ve gökyüzünde ben
          Hep tek başıma…
          
          Kalbimdeki izler,
          Yüzümde çiziklerle,
          Hep gökyüzünde,
          Tek, tek başıma…
          
          Uçarım ben içimdeki aşkla…
          Siyah beyaz renksiz pullarımla...
          Beni sevmeye kanatlarımdan başla...
          Ama konamam, beyaz avuçlarına...
          
          Ben bir kelebeğim...
          Yarın öleceğim...
          Kanatlarım emanetti...
          Çırılçıplak gömüleceğim...
          
          
          Sessizlik…
          En güçlü sesim…
          Rüzgar benim nefesimdir…
          Yalnızlık…
          Zırhım…
          Özgürlüğüm…
          Miğferimdir…
          Her yol karanlık…
          Ama aşk benim…
          Güneşimdir !
          
          Cem ADRİAN

Bu akşamın şarkısıdır, Ogün Sanlısoy'dan Anma Arkadaş... 

Şimdi dört yanımda notalar... Her biri ayrı tını da... Kimi hüzünlü, kimi atarlı, kimi umutlu... Kimi ruhumu salıverir kontrolsüzce boşluğa... Kimi inandırır yeniden herşeyin güzel olacağına... Evet... Şarkılarla, kitaplarla yaşayan adamım ben... Onların anlattıklarını da en iyi ben bilirim... Ve saf bir adamım... Yalanlar söyleyemem... Sevgimdendir, kıramam da... Ama çok da güzel dalarım... Sahte insanlara, fahişe ruhlara... Sonra oturur sarılırım kitaplara, şarkılara ve dört yanımda ki notalara...

Hiç takipçim yok... Bana burayı tavsiye eden yazar da yok... Bu iyi birşey mi? Kısmen... Çünkü  bu beni cesaretlendiriyor... Yazacaklarım, anlatacaklarım... Aslında isterdim herkes bilsin, görsün... Kendinden bişiler bulsun... Ama ben bile bazen anlamazken kendimi nasıl anlar beni ötekileri... Öyleyse önce kendimizi, kendimiz anlıyoruz... Sonra anlayamadıklarımızı anlatıyoruz... Evet keyfim ve kahyam! Aynen bunu yapıyoruz... Sevgiyle...