.......

Hadi tüm boşluklara onu karala kalemim... Her noktada onu gör, her cümlen o olsun... Unut ama, unutulan o olduğu için, unutmayı bile sev... Hadi aptal ruhum, onun için çırpın şu çökmüş bedenimde. Hadi! Hadi tek gerekliliği kan pompalamak olan kalbim, hadi kendini iki bük ve kaburgalarıma vur! O! O! O diye çırpınarak geber yine! Unutmayı bile sevdiren sana lanet olsun be adam... Alt üst olmuş hayatımda olmadan bıktım! Geberip gitsene beynimden! Gebersene kalbimde! Gebersene kalbim...bitsin artık...

Kötüler her zaman kazanmaz yağmur damlası, bu kez bir masumun göz yaşına karışmayacaksın. 

Kendime bile tahammülsüzüm, ölmüş ama yaşıyormuş gibiyim... Ben kendi ruhumu idam etmişim adam, sen neyin beklentisindesin?! 

Ve anladım, tam olarak bu gün... Ölümden başka her kes ve her şey yalan... Cehennem kadar gerçek olan bir acı bu, soğukta yanmak...seni özlüyorum 

Tam tamına 365 gün baba...seni öyle özledimki...mekanın cennet olsun pamuk yanaklı yakışıklım..

Bir yokladım içimi bu gün öylesine... İlk kalbime uğradı içimdeki belevinin ayakları... 
          Karşılıklı bakıştık sadece....
          Benim gözlerimde donukluk, onun atışındaki hissizlikle
          Bir zamanlar kaburgalarıma sığamayan börtü böcekli atışlara sahipken, 
          Şimdilerde elim göğsüme gitmese hissedilmez oldu.
          Kesik kesik atılan acılardan yoğrulmuş, katrana mühürlü bir ip var vicudumda.
          Bir ucu kalbime saplanmış, bir ucu beynime dolanan.
          Kendime bile yabancı bir ruh taşıyordum içimde, akıl almaz vahşilikler düşleyen..
          Kendi içimdeki sokaklarda kaybolmayı düşledim, zehirli sarmaşıklarını bana doğru sallayan ruhumu görünce.
          Kaçmak..
          Kaçmak istedim can atdığı şeyleri görünce.
          Ben ruhun bedene düşman olduğu bir varlığı taşıyordum siluetimle.
          Kemiye bürünmüş etlerden daha fazlasıydı bu varlık,
          Beni korkutan, beni ürperden.
          İçimdeki örümcek ağlarından korktum
          Kalbimdeki tepkisizlikden..
          Ruhumdaki katliamı duydum
          Ve eteklerime hapsolmuş acıyla koşdum içimdeki çıkmaz sokağa..
          Ben, kendine yabancı bir yabaniydim aslında.
          Her şeyini kaybetmiş ve ölümü düşleyen..
          
          ★
          Bazen yetmiyor kelimeler be baba.. Seni çok özledimki ben...

@ SabinaSergeyevnaHaci  elbetde, memnuniyyetle

@ SabinaSergeyevnaHaci  bedaheten de olur. Ve çox zaman, bir yere qeyd etmediyimden unuduram

@ SabinaSergeyevnaHaci  bezen qaralayıram

@ SabinaSergeyevnaHaci  elbetde