Kar tanelerinin yeryüzünde konakladığı bir kış gününde oyun oynamak için sokağa fırlayan o pervasız kız çocuğuyum. Ayakkabılarımın içine karlar doluşmuş erimeden önceki son saniyeler.. Ayaklarım henüz kuru,sıcak ve ben huzurluyum. 

Seviyor mu ? Sevmiyor mu ? Sorularına yanıtını papatya fallarında arayan ve ilk aşkının onu salıncakta sallanırken göreceğine inanan, hayalleri yaşına bir beden büyük gelmiş büyümek için uyuyan, babasının cadı kızıyım. Zira henüz uyanmamış olabilirim.


Rabbin Şevkat tokatından defalarca nasibini almış ve on yedi yıl Rahman'ın emirlerine lakayt yaşamış o biçare ve avare kızım.

Hayatının iki ayını bir kefeye, on yedi yılını diğer kefeye koymuş ve çıkan sonuca bakıp hayatında köklü reformlar uygulamış o gözü kara kızım. Evet o da benim. Tertemiz bir sayfa açmadım ben. Yeni bir defter aldım.


Şimdi mi ? Şimdi tesettürün bana verdiği özgürlüğü sokaklarda sonuna kadar yaşıyorum. Bu benim kimliğim.. onu kaybetmiştim,yeni buldum...


Artık yeni bir defter var elimde ve bir de kalem. Yazacak çok şey yaşayacak çok zaman var gibi. 

O halde bismillah... Her hayrın başıdır bismillah.

19.