sevdaksa_

"Ey Rabbimiz! Üzerimize sabır yağdır ve ayaklarımızı sabit kıl, kâfir kavme karşı bize yardım et." 
          	
          	| Bakara, 250

sevdaksa_

Mescid-i-Aksa
          
          Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
          Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
          Varıp eşiğine alnımı koydum
          Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
          
          Gözlerim yollarda bekler dururum
          Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
          İlk Kıblesi benim ulu Nebi’nin
          Unuttu mu bunu acaba herkes
          
          Burak dolanırdı yörelerimde
          Mi’raca yol veren hız üssü idim
          Bellidir kutsallığım şehir ismimden
          Her yana nur saçan bir kürsü idim
          
          Hani o günler ki binlerce mü’min
          Tek yürek halinde bana koşardı
          Hemşehrim nebi’ler yüzü hürmetine
          Cevaba erişen dualar vardı
          
          Şimdi kimsecikler varmaz yanıma
          Mü’minde yoksunum tek ve tenhayım
          Rüzgarlar silemez gözyaşlarımı
          Çöllerde kayıp bir yetim vâhayım
          
          Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
          Götür müslümana selam diyordu
          Dayanamıyorum bu ayrılığa
          Kucaklasın beni İslâm diyordu
          
          
          
          Mehmet Akif İnan
          
          
          

sevdaksa_

"Rutinler Rahmettir" demişti Bekir Develi bir kitabında.
          Sabah kahvaltı yapılan, okula gidilen, akşam yemek yenilen ve birbirini takip edip belki biraz da sıkıcı geçen günlerin rahmet olduğu.
          Rutinlerden sıkılınca ne kadar önemli nimet olduğunu hatırlıyoruz bir şekilde.