sevdegulben

ben, kapkaranlık bir dünyaya doğan tek griydim. Ve insanlar beni beyaz doğmadığım için yargıladılar.

duygularını öldürür duygu beslediğin duygusuzlar.

kapıyı kapatsam ne olur,sen kapıya yakın oturmuşsun zaten

gönlüyle bakmayan çabana kör kalır,gülü taş görür.

boynuna kendi ellerimle astığım anahtara güvenirken,kilidi değiştireceğim hiç aklına gelmemişti.

bir evin tüm duvarlarını yıktıktan sonra geriye bir kapı bırakman hiçbir işe yaramaz.

ona kor gibi yanan topraklar fırlatıyordum,kül sanıyordu.bana buz gibi sarmaşıklar uzatıyordu,beni boğacak sanıyordum.

sürekli eksik olan bir süre sonra gerekli de olmaz.

iki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya,sonra roman yazsan ne fayda?

ruhsal sıkıntıların kaynağında anlamsız insanlarla anlamlı ilişkiler yaşama çabası yatar.