Bazı şeyler hiç geçmiyor. Bazı acılar, Bazı yaralar, Bazı yaşanmışlıklar. İçinde kalıyor, bir yerlerde duruyor yer, zaman, mekan ayırt etmeden hep seninle ve canını yakıyor. Ne halden anlama, ne biraz olsun kibarlık var, biniyor da biniyor tepene adabı muaşeretten nasibini almamış acılar. Geçmesi gereken o kadar çok şey var ki!
.
.
.
'insan bazen unutur en çok neyi sevdiğini, en çok kime gülümsediğini, kimin kollarında uyumak istediğini...hayat öyle tuhaf bi kasırgayla sürükler ki bizi, bazen annemizi unuturuz, misal teşekkür etmeyi unuturuz, iyi ki varsın demeyi, benim için ne çok şeye katlandın demeyi, durduk yerde sarılıp öpmeyi, zamanın bi gün onu alıp götüreceğini unuturuz ...
.
.
.
"Kimi gözler,
Bir acı taşır içinde.
Dokunsan ağlayacak,
Ağlasan susacak.
Kimi gözler,
Bir hasret taşır içinde,
Sarılsan geçecek,
Konuşsan gülecek...
Kimi gözler
Bir dost arar
Sahiplenecek bir yürekte,
Konuştukça dinleyecek
Sustukça hissedecek."
.
.
.
:"(