sevgiyeterdi

yat 

sevgiyeterdi

görüşürüz 
Reply

sevgiyeterdi

doğrusu yaradır, sızlar-sızlar geçer dedim. onu tüm yaralarla aynı kefeye koydum. bir ay, bir yıl. bir yıl, beş yıla devrildi ancak geçmedi. oysa emindim, tüm yaralar iyileşirdi bir müddet sonra. fakat ne yazık ki yanılmışım yine. şimdi bunu yazarken ciğerim odam kadar dumanlı, saçım başım dağınık. yatağımda can çekişiyorum. hâlâ aklıma geldikçe titriyorum yavaşca. tabir-i caizse ölüyordum tek başıma bu odada. ve ben silkelenip kendime gelecek seviyede düşmedim. dipteyim ve burada silkelenmek mümkün mü onu bile bilmiyorum.

sevgiyeterdi

ağlamak tabiki zayıflık değil ama kursağındaki o kocaman kaya. geriye başka bir şeyin kalmadığında belki hırsından belki ölülerin bile kemiğini sızlatacak hüznünden ağlamak isteğini bi battaniye gibi üzerine çekmek istiyorsun. ben biliyordum aslında böyle olacağını burukluğu var üzerinde.

sevgiyeterdi

eğer o geceyi canlı canlı yaşayıp o korkuyu iliklerinize kadar hissetmediyseniz, hava aydınlanana kadar yağmurun altında yalın ayak ölüme terk edilip, arkadaşlarınızın, ailenizin, selam verdiğiniz komşularınızın acı dolu çaresiz yardım çığlıklarına şahit olmadıysanız, sevdiklerinize ulaşamayınca  aklını kaybedip, kalbinize derin bir acı çökmediyse onları biri gelirde kurtarır diye uğraşıp, elden bişey gelmeyince çaresizce yardım beklemek zorunda kalmadıysanız, acaba kimim öldü diye  endişe duyup sabaha kadar tir tir titremediyseniz, enkazların molozların altından ellerinizle arkadaşlarınızın ailenizin sevdiklerinizin cenazesini çıkarmadıysanız,  daha sayamadığım milyonlarca şeye şahit olmadıysanız lütfen sadece susun konuşmayın  akıl vermeyin yaşadığına şükret demeyin.