Acılar içinde çığlıklar atarken seni düşünüp gülümsemek ne güzel.. Gözlerini, ellerini, gülümserken gözlerinin kaybolmasını, ellerini tutuğumda o an ellerinin titremesini düşünmek ne güzel.. Bu kadar dibe batmışlığın içinde senin için ayakta durmak bile güzel.. Hani ölmek için sebepler ararken yaşamama tek sebep olman ne kadar da muazzam.. Hani.. Diyorum ki.. Seni sevmek.. Güzellikler içinde güzellik midir? Nefes almasan seni dokunmadan sevebilsem.. Hiç düşünmeden melek olduğuna kannat getirecek güzelliktesin.. Bazen de diyorum ki.. Herkes saçma sapan sevdaların peşinde heba olurken.. Benim seni sevmem sevdanın aşksız kalplere küfrü müdür?