Hiç ölmeyecek gibi, Kibirli ve gururlu yaşıyoruz.
Keşke yarın ölecek gibi, Merhametli yaşayabilsek...

Yüreğimden kopan bir elin parmak uçlarındaki zehri tadıyorum şimdi...

Ben kaybetmiş olabilirim ama kimse enkaz altında bıraktığı bir insan için kazanmış sayılmaz. Sen de merhametini kaybettin.
Artık eşitiz...

Körler memleketinde görmek hastalık sayılır.

Sanki okyanusun ortasında gemim batmış da sal üstünde kalmışım. Sanki çırpınsam da olmayacak ama çırpınmasam aklımda kalacak... 

Benimle aynı dili konuşan değil,
benimle aynı kafayı yaşayan beni çok iyi anlar...

Sadece dön bak arkana; ne için, nelerden vazgeçtin? 
Neler dururken, sen neyi seçtin.