.

Tekrar burada olduğun için çok mutlu oldum 

Dediğim gibi, konuşmak istersen, burdayım. 
          
          İyi ol, iyi yaşa ❤️

Seni seviyorum. Oldukça zeki, mantıklı, serin akıllı, cana yakın, kibar birisin. Aptalların aksine düşünmene yol açmasına izin verme. İnsanız, hata yaparız, başkalarının yanımızda olmasını isteriz. Ama hata yaptığında toplanmayı ve ya o insanların seni kullandığını anladığında uzaklaşmayı unutma. <3333

bugun bana "bu kizin aurasi cok farkli cok guzel kendine cekiyor" diyen o kiz... KELİMELER KİYAFETSİZ CANİMİNİCİ COK SAGOL

ne zamandir buralara hicbir sey yazmiyorum ama ne zaman kendimi en darda hissetsem burada buluyorum
          
          sevilmeyi haketmek mi gerekiyor yoksa ben sadece sevilesi bir insan mi degilim neden en kotu animda bile aradigim her telefon yuzume kapaliyken  herkesin her seyiyle en cok ilgilenen oluyorum herkese benim yarim bile yeterken kendime busbutun sahip cikamiyorum yorgunum ve gogus kafesim son gunlerde fazlasiyla sıkışıyor ne yasadigimi tam anlamiyla bilmezken herkese sahip cikabilecek bir guce sahip olmak koca bir saka gibi geliyor birkac sene onceki bir mesajimda "insanlar kusarken duzgun kusmak icin ugrasmiyor bende yazarken duzgun yazmak icin ugrasmayacagim" demisim hala hakli buluyorum kendimi, aklimdan gecen her kelimeyi her cumleyi bir bir dokesim var ama nereye kadar, ya bir gun bunun icin bile gucum tukenirse her seyin tekrardan karanliklastigi gittikce kuculdugu bi doneme giriyorum korkuyorum aslinda fazlasiyla, eskiden bu karanlik donemin bi cikisi yokmus gibi hissediyordum ama varmis ve bunu gorup tekrardan oraya donmek insanin aklini oynatmasina sebep oluyor bilinmezlikteyken mi bu hisleri yasamak daha iyiydi yoksa her seyi ve cozumu bilerek mi yasamak daha kotu cozemiyorum, paragraf uzarken cumlelerim gittikce anlamsizlasiyor, hep boyle olmustur konusurken de bi noktadan sonra konudan oldukca sapar ve sacmalarim hayatimdaki hicbir seyin yerli yerinde olmadigini gunluk bir sohbetimden bile anlasilabilmesi ne aci 
          
          
          herkesin beles terapisti olurken kimsenin tam anlamiyla onemsedigi bile olamamak yoruyor sonucta kimse terapistine asik degil bu bi menfaat iliskisi o seni dinler sen ona gerekli odemeyi yaparsin sen rahatsin o rahat ama bunu belese yapmakta ayri bi enayilik dogrusu neye ne zaman nasil kosucagimi bilemezken daha dogrusu yetisemezken insanlarin derdini dert edinmek buyuk enayilik, bunu yapmaminda tek sebebinin kendimi unutmak olmasi ise oldukca komik kendimi ne kadar geriye atarsam atayim aslinda en cok yoran yine kendimim.
          
          
          
          
          

merhaba takipci cikarmaya calisirken seni gordum dedim aaa... beni wattpadde aktif oldugum zamanlari hatirlattin ama nedenini cozemedim? tanismis miydik biz seninle ya da kitabin falan mi vardi neden seni ozellikle hatirladim anlayamadim