shoyo

ben wattye gireli 6 yıl olmuş? I MEAN, HELLO?!

ben galiba bambaşka bir benliğe adım attım. kendimi artık mutlu ve umutlu hissediyorum. geçmişe bakıp üzülüyor muyum? evet, hem de çok. keşke herşeyde çok istediğim yolda sorunsuzca ilerleyebilseydim. fakat gerçekten hayat bana başka bir kapı açtı ve ben şuan bambaşka bir hayata doğru yol alıyorum. kendimin başka yönlerini, isteklerini, yeteneklerini ve mutluluklarını ortaya çıkarmak güzel bir hismiş gerçekten. özlemişim. zira uzun zaman olmuştu :)

bum, ben geldim. biliyorum 1 yıllık bir ara vermiştim fakat geri döndüm. öncelikle beni sakatlandığım zamandan beri takip eden ve duyurularımı okuyan arkadaşlarıma şunu söylemek istiyorum, arkadaşlar ben tam olarak bugün vazgeçtim. bütün hayatımdan, yaşamama sebep olan en yegane şeyden vazgeçtim. ömrü hayatım boyunca ailem de dahil kimse beni voleybol konusunda ciddiye almasa da ben gerçekten tüm kalbimle bunu istemiştim. azimliydim, umutluydum, cesurdum ve gerçekten profesyonel sporcu olabileceğime inanmıştım. fakat herkesin bildiği o şey yaşandı, korkunç şey. ve ondan sonra hayatım tamamen, geri düzelemeyecek şekilde değişti. tam olarak bugün, 29 nisan 2024, pazartesi günü itibariyle bütün hayallerim ve hedeflerimden vazgeçmiş bulunmaktayım. fakat bunu hiçbir zaman ben istemedim, bunun için ne kadar mücadele verdiğimi duyuru panomun yaklaşık son 3 yılını okuyup anlayabilirsiniz. umudumu kaybetmemek için gerçekten elimden gelen savaşı verdim ancak yenik düştüm. ben buna zorunlu bırakıldım. şu an gerçekten içim bomboş. gerçekten çok üzgünüm, ancak artık ağlayacak dahi gücüm kalmadı. çok yoruldum, tükendim. ve umudun gitmesinden doğan boşluk çok garip hissettiriyor. geleceğim, ileride yapmak istediğim mesleği bile gerçekten yapmak istiyor muyum bilmiyorum. ileride bana ne olacak bilmiyorum çünkü düşünemiyorum. mutlu olamayacağımın bilincinde olup bunu bile bile kendi yolumda ilerlemek o kadar zor ki. gerçekten ilk defa zihnimin bile bu kadar bulandığını ve hissettiklerimi kelimelere dökemediğimi hissediyorum. buraya kadar okuduysanız gerçekten çok teşekkür ederim. umarım hissettiklerimi sizlere yeteri kadar açıklayabilmişimdir. ben shoyo, 29 nisan 2024 pazartesi günü itibariyle bütün hayallerim ve hedeflerimden vazgeçmiş bulunmaktayım. 
          
          ben shoyo, 29 nisan 2024 tarihi itibariyle yeni ve umutsuz, mutsuz, çaresiz bir benliğe adım atmış bulunmaktayım.

gerçekten kendimi o şey için durdurmamdaki tek sebebim küçük kuzenim. güzel meleğim benim. masum minik bebeğim, çok seviyor beni. tabi ben de onu. ikimiz de birbirimize bir şey olursa yaşayamayız. bu yüzden kendimi durduruyorum işte. çünkü aynı şeyi o yapmış olsaydı, ben de ardından gitmekten eksik olmazdım. bunu bildiğimden onun ölmesine izin veremem. o daha çok küçük. melek derken de çok ciddiyim. biraz uzun boylu evet, ama minik bir melek o. kusursuz olarak, özenle yaratılmış. bize her geldiğinde ranzamın duvarına veya tavanıma koyduğu notları ve resimleri, her akşam ağlarken bakışıp ağlamamı arttırmama sebep oluyor. ona her baktığımda içimden 'seni hak edecek ne yaptım ben güzelim' demeden duramıyorum. seni çok seviyorum minik meleğim.

amk şimdi eski duyurularıma baktım da, eylülde fizik tedavim bitti sanıp nasıl da mutlu olmuşum amk. cidden yoruldum ve çok özledim.

gerçekten yürüyen problematik olduğum eramdan kalan yorumlarıma biri yanıt verince önce okuduğum kitabın sonra yazdığım yorumun iğrençliğine ölesim geliyor. cidden çok büyük bir utanç kaynağı. hesabı silip yenisine geçmeyi çok istiyorum ama sakatlandığım zamandan bana ait olan herşey burada, o yüzden de asla yapamıyorum bunu. keşke 2021 ekim ben bu hesabı kapatıp yeni bir shoyo_hin açsaydı :(

rica ederim ask, sen de öyle <3

herkes iyidir umarım. dikkat edin kendinize arkadaşlar.

ben yoruldum arkadaşlar. artık umutsuzluğumun içinde boğulmaya göz yumuyorum sanırım. keşke bunlar başıma gelmeseydi. keşke beni kıskanıp arkamdan yapadıklarını bırakmayıp yüzüme gülen ve sakatlanmamın bence en büyük sebebi olan o orospu kızlar bana yaşattıklarının beterini yaşasalar. ama biliyorum ki bu asla olmayacak. ben her gün göz yaşlarım ve umutsuluğumda boğulurken onlar gayet normal şekile hayatlarını yaşayacak. dünya hiç adil değil.

abi ben gerçekten neler oluyor bilmiyorum. kafamın içimde asla susmayan bir ses var. günlerdir doğru düzgün uyuyamıyorum. yatağa her yattığımda kafamın içinde asla anlamlandıramadığım bir gürültü ve bu gürültünün arasında bazen bağırma sesleri duyuyorum. çok ciddiyim bakın yalan falan söyleyorum bir kaç gecedir bu tarz sesler duyuyorum asla uyumaya odaklanamıyorum. amk yeter ya