rüzgar

Boğucu kronik depresyon
          Soluk gözler
          Hayattan umudu kalmamış birine iyi ol demek
          Bir kuklayla konuşmak gibi
          Ne o kukla konuşacak, ne de konuşan derdini anlatabilecek.
          Kat kat yorganımın altında titriyorum. Çünkü kimse bilmez ki bir zamanlar yakıcı soğukta kaldığımı. Annemin gözlerine bakıp "beni ne olur kurtar" diye ağlayamamamın ne kadar ağır olduğunu bilemezler
          Yaradan beni gözetliyor ve merhamet ediyor. Minnettarım
          Migrenim başımı patlatırken, kulaklarım sağır edici şekilde çınlarken 
          Söz veriyorum ki uyuyacağım.

Yıldızların altında, teslim olacağım Yüce Yaradan
          Sırtımdan aşağıya akan kanlar durmuyor.
          İltihap kapmış yaram beni daha çok hasta yapıyor
          Ruhumu ebedi huzurunla donat
          Çünkü bu gece köpek gibi yalvaracağım
          Azizliğin ve merhametin hatrına, beni bağışla bu gece 
          Düşeceğim çünkü dizlerim artık beni tutmuyor
          

Did you run away? Did you run away?
          I don't need to know.
          If you ran away, if you ran away
          Come back home.
          Just come home..

Sertab Erener'in 60 yaşında olduğunu öğrendiğimden beri kendime gelemiyorum.

Yalvarıyorum.

Tanrı seni bana yeniden bağışlasın, Kuzey Yıldızım.

Elleri hiçbir zaman pis değildi, elleri cennetimdi benim. Kirletme korkusundan dokunamadı bana, oysa bilmiyordu ki bana dokunamadığında ben kirlenmiştim bu dünyanın yakıcı acımasızlığından. Tanrıya hiçbir zaman kızgın ve kırgın değilim. Ama gözyaşlarımı dökerek birçok mektubumda belirttim çaresiz ve endişeli olduğumu. İsyan benim gibi bir kulun ne haddine! Sevgili Tanrım, neden izin vermedin? Bu aciz kulun bu kadar kederi hak edecek ne yaptı? Sadece yapabildiğim geceleri o güzel Kuzey Yıldızına bakıp dua etmek. Tanrım, ne olur sen duy benim dualarımı...

Ve benim Atlantisimden geriye kalanlar sadece benim gözyaşlarım ve boğucu kederim. Oysa çok ilginçti, huzurum birden karanlığıma dönüp beni boğdu. Soruyorum Tanrım sana, bu elem ne kadar sürecek daha? Gözlerimin önünde kayıp giderken ben daha ne kadar seyredeceğim?

Ve ben gözyaşlarımı yeniden akıtırken onun resmine bakıyordum. Gittiğini anlayamayamamışım gibi buğulu ekranıma bakmaya devam ediyordum. Bu dünyanın en çok sevdiğimi kaybettikten sonra hiçbir anlamı kalmadı bana.