Bir gün mutlaka karşılaşacağız seninle. Kısa süreliğine, bir an bile olsa hayat yollarımızı bir araya getirecek tekrar. Gözyaşlarımı dinleyip dudaklarımın sesini kısacağım.. Yine gülümseyip gözlerinin içine hasret ve sevgiyle bakarmıyım? ya da düş kırığı hayallerimize sahip çıkar mıyım, bilmiyorum.. Daha ileri gidip sarılmak ister miyim, bilmiyorum.. Yıllar sonra bile olsa mutlaka ama mutlaka hayat bir araya getirecek ikimizi. Belki bir minibüs koltuğunda, belki o hep bulustuğumuz yolun köşe başında.. Belki de avuçların dolu olacak minik bir elle. Sana benzeyen, gözleri sen kokan bir çocuk gülümsemesinde bulacağım seni.. O zaman sen parçası neden benden iz taşımıyor diye senden nefret edermiyim, bilmiyorum.. Ama bir gün mutlaka. Mutlaka bu şehirde karşılaşacağız seninle .