siirlerdecanverdim

her gün acı acı yutkunuyorum. gözyaşlarım bir kıymık gibi batıyor, kalbim sancıyor ağlamaktan. ama yine de durmuyor şu gözlerimin yaşı. içimdeki sancı ve başımdaki ağrı geçmek bilmiyor. her gece bu keskin ağrıyla dört duvar arasında sarı sokak lambasını izliyorum. pek çok zaman dişlerimi sıkıyorum farkında olmadan. nefeslerim daima hızlı, ölüme yaklaşan biri kadar da soluk. içimdeki ev yerle yeksan. içimdeki alev küllenmiyor. her şey geçer diyorlar fakat yanan ateşe söneceğini söylemek fayda etmez.

siirlerdecanverdim

her gün acı acı yutkunuyorum. gözyaşlarım bir kıymık gibi batıyor, kalbim sancıyor ağlamaktan. ama yine de durmuyor şu gözlerimin yaşı. içimdeki sancı ve başımdaki ağrı geçmek bilmiyor. her gece bu keskin ağrıyla dört duvar arasında sarı sokak lambasını izliyorum. pek çok zaman dişlerimi sıkıyorum farkında olmadan. nefeslerim daima hızlı, ölüme yaklaşan biri kadar da soluk. içimdeki ev yerle yeksan. içimdeki alev küllenmiyor. her şey geçer diyorlar fakat yanan ateşe söneceğini söylemek fayda etmez.

siirlerdecanverdim

resmine bakarak rüyama gelmen için ağladıktan sonra rüyama geldin baba. ben gerçek sandım, artık gitmeyeceksin sandım. sonra sen rüyamda da “benim gitmem gerekiyor” deyip gittin. arkandan ağladım. ağlayarak uyandım. 
          keşke gece yanına gelip sarılabilseydim.