siirlerdecanverdim

şimdi hatıradır yürekteki sevgi,
          	bıraksan mısralar dökülür soğuk dudaklardan. 
          	sen bırakmasan,
          	durmadan çağlar durur bu dil. 
          	nasıl olduysa oldu,
          	ah etsen de kifayeti yok;
          	durmaz zaman. 
          	sen de bilirsin ya,
          	onsuz onulmaz

siirlerdecanverdim

özlem, bir ses işitmeyi istemektir temelde :
          diri ve canlı bir ses — bu, aslında, özleyenin
          istediklerinin yalnızca küçük bir parçasıdır —
          bir simgesi yalnızca, sanki; ama, özlenenin
          bütün kendisi olarak özleyeni beklediğinin simgesi
          —imgesi—imi— olarak, bir tür rahatlama verebilir,
          özleyene : özlenen, oradadır, vardır, onundur…
          
          özlem, işitilmek istenen bir sestir. 
          
          özlem, bir, sestir—
          karanlıkta yağan yağmur 
          gibi…