ABELLONE KÖSOĞLU- 18
Hiçbir lösemi kanserinin içten ağlamasına kolay kolay tanık olmamışsınızdır.Çünkü onların beyni;her şeyi içinde yaşar.Çünkü ağır bir psikolojiyi misafir etmiştir.
Bir savaşta köşeye sıkışmış silah seslerini duyan çocuk ile,kanser olan çocuğun ağlamasını düzeltemezsiniz;çünkü onlar hep içten ağlar,ve atlatamaz.Çünkü onlar:Yalnızdır,mazlumdur,çocuktur,çaresizdir.Onlar aslında her şeydir;onlar sizden daha güçlüdür.
Hadi,durma!Koş;daha önümüzde çok yol,çok çocuk,çok çaresizlik ve ağlatı var.
Yani benim kim olduğumun önemi yok;çünkü ben o ağlatı da gizlenen denemeler yazan çaresiz biriyim.Çünkü ben o çocuk kadar yalnız,silah seslerini her gün duyacak kadar tanıktım.
Ve yaşadıklarımı kelimelere dökecek kadar içindekileri kusma meraklısı...