siktircekilen

senin kollarında başlayan sabahlara, biten gecelere doyamadım hâlâ. huzur bulduğunda kıskanırmış işte hayat, garip ama sen n'olur üzülme artık değilsin yalnız, bu bir veda değil mutluyum inan anladım ki bir şanstı bu. aşkınla dolu bir gün bile bir ömür yeter bize.

siktircekilen

senin kollarında başlayan sabahlara, biten gecelere doyamadım hâlâ. huzur bulduğunda kıskanırmış işte hayat, garip ama sen n'olur üzülme artık değilsin yalnız, bu bir veda değil mutluyum inan anladım ki bir şanstı bu. aşkınla dolu bir gün bile bir ömür yeter bize.

siktircekilen

keşke bir kere de olsa başarılarımı görmezden gelmeseydin anne, keşke bir kere de beni görmezden gelmeseydin. keşke kardeşime gösterdiğin şeyleri bana da gösterseydin kardeşime davrandığın gibi bana da davransaydın anne. keşke beni de anlamayı deneseydin ama sen bunu sadece kardeşime ypabilyorsun değil mi? pardon, ben hariç herkese. bana ben diğer insanlar ile ilgilenmiyorum diyorsun ama tek derdin diğer insanlar. bana diğer insanlar haricinde bir örnek vermiyorsun. tek derdin insanlara karşı övünebileceğin bir not. ben mutlu muyum, derslerden anlıyor muyum senin için bir sorun değil çünkü ben bunları yapmak zorundayım başka türlüsü olanak bile olamaz değil mi anne? sonuçta ben insan değilim yorulamam, susayamam, insanlarla konuşmak isteyemem, hata yapamam çünkü ben acayip özel bir varlığım di mi anne başka türlüsünün imkanı bile olamaz çünkü sen övünmelisin.