Sıla

Sisilam

Merhaba 

Benim evim hiçbir zaman dört duvar olmadı, içimdeki boşluğu sevgisiyle dolduran insanlardı benim evim. Sarıp sarmalayan beni bırakmayan insanlar vardı dört duvarı evim yapmaya çalışan. Öperek uyandırandı benim evim. İncitmekten korkarak sarılandı. Güldüğünde gözlerimin içine bakandı. Bazı şartlardan dolayı suan ayrı olabiliriz güzel gözlüm. Bu bizim kaderimiz ve bizim kaderimizde yazılı olan şey bizi elbet bir gün kavuşturur tekrar. Sen her üzüldüğünde gökyüzüne bak ben daima orda olacağım.

Tüm kalbimle sarıp sarmalasam,kapatabilir miydim içindeki boşluğu?. Boşluğa alışmış sen, yadırgar mıydın kalbimdeki yerini? Senin için atan kalbimi, adını zikr eden dudaklarımı, seni arayan gözlerimi hisseder miydin? Şöyle en kocamanından sarıp sarmalasam seni. Öpsem doya doya,sevsem korkmadan. Gider miydin yine benden?

Anlatsam, oturup konuşsak halleder miyiz bazı şeyleri yoksa yine kaçar mıyız birbirimizden? Olduğumuz gerçeklikten bizi biz yapan şeylerden. Hayatımın yalanlarla dolu olduğunu anladığım gün bazı şeyleri çok net idrak etmiştim. Sırf birileri beni sevsin, ailemden alamadığım sevgiyi göreyim diye başka birinde bulmaya çalıştım. Suan oturup düşününce aslında konuşunca halledilebilecek konular olduğunu anladım. Hayatımıza girip çıkan insanlar bizi biz olduğumuz için değil de kendi çıkarları için kullandıklarını anladığımda yaşım çok küçüktü,günlerce kendimi sorgulamıştım hata bende mi diye. Çok sonradan fark ettim hayatının bende veya karşımdaki kişide değil de yaşam şartlarımızda olduğunu. Suan psikoloji okuyorum. Büyüdüm ve geliştim.  Şimdi ise çevremi geliştirmek için çaba harcıyorum. Arada bir motivasyon cümleleriyle doldururum burayı. Şimdilik iyi geceler

Selamm

Offline.

Şöyle bir uğrayım. Fazla kalmayacağım.

Panomu boş bırakmayın güzel sözlerle doldurun olur mu??Size emanet burası.

Sadece 5 dakika aktif olabildim...