🌙

Yine de o gün orada bulunup en önde yerimi alacağım...

Kara çarşafa bürünüp
          Bir örtüye sımsıkı sarınmış mutluluklar
          Görünmekten ar ediyorlar
          Ve bundandır ki saadet sempatizanları
          Kapı arkalarında, kilitli odalarda arıyor onları...
          Bir cumartesi akşamı tedirginliğini
          Sonraki iki oyunbazın umut verir gibi yapan maskeli çehresini aşıp
          Salı gecesinin hüznüne geçilen kavşakta çoktan yitirdiklerini bilmeden
          Bir çocuk saflığıyla
          Etrafa hevesle göz gezdiriyorlar
          Varsın, öylece bakadursunlar!

"Az önce doğdum."

Sessizliğin ezası<belirsizliğin çıkmazları<hayalin aldatıcılığı<beklemenin asaleti<vazgeçmenin çaresizliği...

          
          Ben ona sıkıntılı güz günlerinde 
          Yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim 
          Kırmak istememiştim duygu filizlerini 
          Büyük bir ustalıkla susturup içimdeki uğultuyu 
          Rüzgarımı olanca yumuşaklığıyla salmıştım üzerine 
          İncinmesin diye tek 
          Acıyı bile ters yüz eden 
          İncelikli bir gülümsemeyle yüzümde 
          
          Ben ona gittikçe soğuyan zamanlarda 
          Sıcacık bir sığınak olayım istemiştim 
          İnsanlar içinde üşüdükçe 
          Güvenle gelebileceği 
          
          Kuşların kanatları neden vardır? 
          Bir insan neden ağlar yarı yaşına gelince? 
          Bulutlar gökyüzünün yükü müdür, süsü müdür? 
          Tutsağı mıdır rüzgarın, sevgilisi midir? 
          Konuşayım istemiştim bir yüreğin dilince 
          Yanıtı olmayan sorularda boğmak istememiştim 
          
          Ben ona sabah olamasam da 
          Dingin bir ikindi olayım istemişimdir 
          Herşeyin usul usul durulduğu saatlerde gelsin 
          Yüzünde uçuk bir gülümsemeyle 
          Yaslasın yorgunluğunu gövdemin yaşlı çınarına 
          Serip üzerine yapraklarımın ağırlıksız yorganını 
          Dinlendireyim istemiştim 
          Üşütmek istememiştim. 
          
          Ben ona ne istemişsem bu yalnızlık aylarında 
          Gecikmiş... İnce... Güzel ve uzak... 
          Biraz da kendime istemiştim 
          Sevgi adına. 
          
          

"Korkarım biz de herkes gibi birbirimizin hayatından bir tuhaflık olarak geçip gideceğiz" dedi. Üzdü beni böyle demesi, belli etmedim.
          "Hiç," dedi. "Düşünsene ne bitmemiş, ne geçip gitmemiş ki bugüne dek, biz kalalım böyle?"
          İçim buruldu. Umut yoktu sanki.
          Vapurun rüzgarında uçuşan kapkara saçlarıyla arada gölgelenen yüzünü seyrettim profilden. Hayatımda gördüğüm en güzel şeydi. Zeynep... "Bu kadın gerçek mi?" diye geçirdim içimden, "Gerçekten beni seçmiş olabilir mi?"
          Bazen öyle bir insanla kesişiyor ki yolun, ömrünün yarısını onsuz geçirdiğin için öfkeleniyorsun kendine. Öyle biriydi.
          Yine de çizmişti ya çizgisini aramıza. İnce, beyaz elleriyle, aşılması güç, kalın, siyah bir çizgi. Bir adım atsam o aramıza incelikle ördüğü duvarına tosluyordum. Cama çarpıp duran bir kara sinek gibiydim onun yanında. Koltukta otururken yan yana, elimi dizine değdiri veriyordum, hemen toparlanıyordu. Bulamıyordum ona giden yolu. Geçemiyordum ondan tarafa. Gel de demiyordu, git de, ben tam ortada, arafta, peşinden sürüklenip duruyordum haftalardır.
          Yok olmuştu. Aklımı yitirmek üzereydim. Bir ortak tanıdığımızın olmamasına şaşırdım sonra. Sorup soruşturacak tek bir insanla tanıştırmamıştı beni. Tek başına girmiş hayatıma, ortalığı birbirine katmış, tek başına çıkıp gitmişti...

Anasını satayım, bu nasıl bir gece böyle! Acaba tam olarak ne zaman bitecek?

"Senin gözlerinden kalkan o yağmurlu gemiler yanar dilimin kıyısında..."

Arabayla yolda ilerliyoruz, camlar açık. Babam bir yerde durdu. Sonra "Gözleri çok güzeel" diye bi' cümle çalındı kulağıma. Yanımda oturan küçük kardeşime döndüm, "Acaba hangimize söylendi?" diye, ailede ikimizin göz rengi birbirine benzetilir ve övülür çünkü. İki kız konuşuyor, belli bu tarafa bakıyorlar. "Ben bir yerden tanıyorum sanki de çıkartamadım" dedi biri. Biraz düşündü, sonra eski okulumun adını söyledi yanındakine. Sonrasında araba hareket etti, geçtik gittik. Ben tanımıyorum ama, eminim. Neydi yani şimdi bu? :)

Ve kitap: "Hayatta herkes, zıddını arar" diye başlayıp "Her şey zıddıyla kaimdir" diye bitiyordu...