Kendimle ilgili anlatacağım hiçbir şey yok ama bir o kadar da anlatabileceğim çok şey var.

Ben satırlarda dolaşan nefesim mesela. Kitap okurken defalarca çevirdiğiniz o sayfalarım. Satırların haykırışı, harflerin uyumuyum. 

Bazen nokta kadar asil, soru işareti kadar merak dolu, virgül kadar sonsuzum. Ama daha çok ünlem gibiyim, tüm duygularla harmanlanmış o işaretim. 

Kendi yolumu çizmiş ama eğrileri kaydırmış bir insanım. Ressamın savurduğu çizgiler değil, çizgilerin kenarında duran o küçük noktalarım.

Bazen o çizdiğim eğrileri düzeltecek kadar aptal, bazen de eğrilere rağmen kendi yolundan vazgeçmeyen o kararlı kişiyim. Ben neon renklerim. Gündüzleri kendini pek belli etmeyen ama geceleri parlayan o neon renkler benim.

Dengesizim.

Ama en çok da kendimim.

Evet, evet size kendimi en iyi böyle anlatabilirm.

'' Bazı şeyler okunsun diye değil, dokunsun diye yazılır. ''