ÇARESİZ KALDIĞIM ZAMANLARDA GİDER, BİR TAŞ USTASI BULUR, ONU SEYREDERİM. ADAM BELKİ YÜZ KERE VURUR TAŞA; AMA DEĞİL KIRMAK, KÜÇÜCÜK BİR ÇATLAK BİLE OLUŞTURAMAZ ONDA. SONRA BİRDEN, YÜZBİRİNCİ VURUŞTA TAŞ İKİYE AYRILIVERİR. İŞTE O ZAMAN ANLARIM Kİ; TAŞI İKİYE BÖLEN O SON VURUŞ DEĞİL, ONDAN ÖNCEKİLERDİR...


Bir de agız dolusu gülmeyi unutma hiçbir zaman.
  • Çanakkale
  • JoinedJune 17, 2015



Last Message
sinem-koken sinem-koken Mar 15, 2017 07:56PM
Gerçek yüzlerini görüp de uzaklaştığınız insanlar, hep aynı tekerlemeyi söylerler.." sen değiştin "
View all Conversations

1 Reading List