ÇARESİZ KALDIĞIM ZAMANLARDA GİDER, BİR TAŞ USTASI BULUR, ONU SEYREDERİM. ADAM BELKİ YÜZ KERE VURUR TAŞA; AMA DEĞİL KIRMAK, KÜÇÜCÜK BİR ÇATLAK BİLE OLUŞTURAMAZ ONDA. SONRA BİRDEN, YÜZBİRİNCİ VURUŞTA TAŞ İKİYE AYRILIVERİR. İŞTE O ZAMAN ANLARIM Kİ; TAŞI İKİYE BÖLEN O SON VURUŞ DEĞİL, ONDAN ÖNCEKİLERDİR...
Bir de agız dolusu gülmeyi unutma hiçbir zaman.
- Çanakkale
- JoinedJune 17, 2015
- website: www.instagram.com/sinem_koken
Sign up to join the largest storytelling community
or

Gerçek yüzlerini görüp de uzaklaştığınız insanlar, hep aynı tekerlemeyi söylerler.." sen değiştin "View all Conversations