Öteden beri bizlere temizin ve safın sembolü olarak beyaz öğretilmiştir fakat bu tamamen yanlıştır çünkü beyaz kirlenebilir ve her şey gibi kirlenecektir fakat siyah asla kirlenmez zaten “kirli”dir onun kötü çocuk olarak damgalanması diğer tüm renklere isyanından’dır çünkü o Dünya gerçekliğinin ta kendisidir acıların içinden gelmiş onları yaşamış ve görmüş , öyle pişmiştir aslında onun “kirli”liği bundan ileri gelir o kir aslında yaşananlar , tecrübe  , gerçeklik ve bununla beraber isyandır! Evet diğer renklere benzemez ,saçma sapan içi boşaltılmış anlamlar yüklenmez ona ,kanın rengi belki kızıldır , ateşin rengi sarı , alınterinin rengi yok gibi gözükür fakat gerçekte hepsi siyahtır .  Onun tek anlamı isyandır fakat diğerleri bunu kirlilik olarak tanımlar ve beyaza ve diğer temiz ve saf renklere bulaşmasından korkar ve onu “kötü” ilan ederler diğerlerine’de isyanın bulaşmasından korkarlar ve onun bütün renkleri yok edip yerine karanlık bir dünya yaratacağını söylerler fakat en karanlık saatler gün doğmadan önceki saatlerdir ve renklerin gerçek güzellikleri yapay yapmacık ışıklarla değil gün ışında belli olur ve o aydınlık güne gidilmesi için siyaha ve isyana bürünmek gerekir  işte o zaman bütün renkler üzerlerine yapışan saçma , gereksiz ve aptalca anlamlardan kurtulup gerçek özgürlüklerine kavuşurlar.