Muhtemelen dün sondu ve bı daha seni goremicem aman ne görmek bu arada o kadar senin umrunda değilim ki artık alışmış olmak zoruma gidiyo en çok. Dünde bı önceki gün Perşembe oluyo çok beklenmedik bişi oldu tam merdivenlerden çıkıyordum oda iniyodu arkadaşıma bakmak için arkama baktım sonra tam önüme dönerken oda aşağı iniyodu çarpıştık, yani tam çarpışmak sayılmaz aslında çünkü elim sanırım karnında daha doğrusu böbrek tarafına yani karnının yan tarafına çarptı ve refleks olarak hemen elimi geri çekip alık alık suratına baktım. Aslında ilk başta kime çarptığımı bile görmedim ve elimi hemen-arkadaşımın deyimiyle elektrik çarpmış gibi- geri çektim sonra arkamı dönüp kim olduğuna baktığımda şok oldum, herkesi beklerdim ama onu asla. Zaten o sırada oda benimkine nazaren daha küçük bir şokla döndü baktı bana elimi sert vurmuşda olabilirim ama ben o olduğunu bilsem ya asla vurmaz gada felaket kötü vurardim, ben ona baktığımda o bana bakmak için yeni kafasının çeviriyodu ben o olduğunu görünce şokla hemen önümü döndüm ve bı saniye bile olmadı biz bakışalı, keşke daha uzun bakabilme şansım olsaydı gözlerine zaten artık deil yakınından uzaktan bile görmicem onu. Dün sondu dimi... Bı daha asla görmicem, görebilsem bile belki topmalda 5 dakika, oda pazartesi gelirse, umarım gelir ama ben kendimi onun gelicek olmasına hazırlayıp yıkılmak istemiyorum. Hem sevgilisi var... Belkide artık yok...bilemem... sanırım bı önemi yok..her türlü bana bakmadığı için......neyssss ben alışığım... Keşke olmasaydım. Seni hayatıma kimi alırsam alayım -ki kimseyi almicam- unutmayacağım ~SCA~
Ve sanırım bu her anlamda sondu...
Elveda...