Nora

ASKIMMM ikimiz de universiteli olmusuz...tebrik ederim seni hangi bolum? ben enayi- ohm mimarim

nası bi his biliyo musun böyle çığlık atıyosun ve sesin çıkmıyo

gece içine işlesin diye uyumak istemezsin ya bazen 

bu gözler neler görüyor 

aşağıdaki mesajın devamıdır.
          
          < önemli !!! 2 >
          
          Üniversite sınavına hazırlanıyorum bu sene ve gerginim. Korkuyorum. Strestli ve çoğu zaman yorgunum. Biraz da zamanın bu denli koşturmacasından üzgünüm. Yine de her şeye rağmen burada size bir mesaj bırakmak istedim. Sizleri, ficlerimi unutmadığımı bilmenizi istedim. Her mesajınızın, yorumunuzun hâlâ benim için önemli olduğunu ve her zaman olacağını hatırlatmak istedim. Bu pano sizin. Ne zaman ficlerim hakkında bir şey yazmak isterseniz kullanın lütfen. Tebessüm ettirin bana. Ficlerim için olmasa da uğrayın. Daha da tebessüm edeyim <3
          
          Hepinize teşekkür ederim. Unutmayın lütfen bu bir veda değil, haber. Buralara bir tık uzağım. Hatırlatmak istedim. <3 

< önemli !!! 1 >
          
          Hayatımın en boktan zamanlarında sığındığım bir yerdi burası, en kötü anlarımda mutluluğu bulduğum bir platformdu. Kimsenin gidebilecek bir yeri yoktu bir zamanlar ve herkesin sokağı burasıydı. Küçük dükkanlardan alışveriş yapan kendi halinde bir kasaba gibiydik. Herkesin birbirini tanıdığı ve sevdiği küçük bir insan topluluğuyduk...
          
          Bazı şeyler geçmişte kaldığı için çok üzülüyorum lakin seviniyorum bir çoğunuz hayatlarınızı yoluna koyabildiğiniz için. Hiç tamamen silemiyorum bu uygulamayı, arada bir girip sadece bakıp çıkıyorum. Çünkü terk edemediğim bir şeyler var burada. Yarım bıraktığım ficlerimden bahsetmiyorum ben, ben bir parçamı bölüştürdüğüm insanlardan bahsediyorum. Benimle ficlerim aracılığıyla ya da herhangi bir sebepten iletişime geçen her bir kişi aklımda. İsmen ve sima olarak hatırlayamam belki çoğunuzu ama her bir konuşma anılarımın arasında dolanıyor. Yaptığınız her yorum, her ilginiz, sevgiye dair her bir kelimeniz... 
          
          Çok kızıyorum bazen kendime ficlerimi yarım bıraktığım için. Onların tamamlanmış halini okumaya hakkınız var çünkü. Size umut verdim onları yayımlayarak. Fakat bir çok kez denedim başlarına geçmeyi, yazmayı yeniden. Yazacak bir şey bulamadığımdan değil, geçmişte bıraktığım şeylerin farkında olduğumdan yazamadım hiç. Got7'ımı bırakmadım geride, hayır. Geride kalan şey zaman. Bu yüzden devam edemiyorum bazı şeylere. Beni anlıyorsunuz, biliyorum. Bu yüzden her şey için teşekkür etmek istiyorum size. 
          

bir zamanlar 7/24 ficlerini okuyordum

Ne demek en son buraya ekimde yazmısım neeeee

ah be yugbam'e ilk olmak icin kavga ederdim biriyle

e yasiyordun hani