skznwine

"insanların dürüstlükten hoşlanmadığını biliyordum. herkes birbirine duymak istediklerini sandığı şeyleri söyleyip yapmacık şekillerde gülümseyip duruyordu. aslında hepsi nasıl da mutsuzdu! keşke biraz kafalarından geçenleri söyleyebilecek cesaretleri olsaydı, en azından gündelik sohbetlerinde. ama herkes onu ne daha iyi gösterecekse onu konuşmaya devam ediyordu."
          	00.00, biri sizi düşünüyor

skznwine

"insanların dürüstlükten hoşlanmadığını biliyordum. herkes birbirine duymak istediklerini sandığı şeyleri söyleyip yapmacık şekillerde gülümseyip duruyordu. aslında hepsi nasıl da mutsuzdu! keşke biraz kafalarından geçenleri söyleyebilecek cesaretleri olsaydı, en azından gündelik sohbetlerinde. ama herkes onu ne daha iyi gösterecekse onu konuşmaya devam ediyordu."
          00.00, biri sizi düşünüyor

skznwine

hofff mutluyum ama degilim sanki her ne kadar negatif duygularin yaninda pozitif duygularla kendimi beslemeye calissam bile yine de icimde bi yer bos kaliyo en ufak seyleri bile takinti haline getiriyorum yalniz degilim ama cevremde onlarca kisi olsa bile ben yine de yalniz hissederdim bunu biliyorum. simdi durup dusunuyorum 11. siniftaki mental acidan berbat olan halim su an ki durumumu gorse sasirirdi uniyi kazandim bircok konuda daha iyi olmaya calisiyorum bazen cok depresiflesiyorum ama artik kendime berbat davranmiyorum yeni kisilerle tanisiyorum bazen istedigim kadar simarabiliyorum okudugum 12 sene boyunca derslerim yuzunden uzerimde olan babamin baski artik yok cunku mezun oldum 11. sinifta her gun aglamama neden olan kisileri kendimden tamamen uzaklastirdim 2 yil once bu halimi gorsem vay be derdim bi rahatlardim ama simdi niye hicbir sekilde tatmin olamiyorum bilmiyorum bi bosluk bi sıkıntı hali surekli icimde ve ben nereye gidersem gideyim benimle geliyo sanki o kadar cok dusunuyorum ki dusuncelerim cogu zaman beni rahatsiz ediyo rahatlamak zorlasiyo ve hayat beni wattpad panomu gunluk gibi kullanmak zorunda birakiyo hofffff yani bilmiyorum neyse