Sanırım büyük mutluluklar bana göre degil...
Ben hep küçük olanlar ile avunmaya mahkum birakilmisim..Olsun...
Digerleri büyük mutluluklarindan tat alamazken...
Kucuk bir mutluluktan buyuk tatlar çıkarmak da benim payıma düşmüş 
olsun... Biliyorum hatalarim oldu elbet...Eksik yanlarim da her insan gibi...Bana kalan bunlarin farkinda olabilmekmis ne hos...Olsun...
Digerleri hatalarinin icinde kendilerini eksiksiz kılarken,bana dusen de hatalarimdan paylar çıkarıp daha iyisini yapmaya calismakmis.Olsun...
Dost bildigim bir arkadasim soyle demisti zamanin da...
Mutlu olacagim seyleri yapiyorum...Başkaları bundan mutsuzluk duysa da...Herkes de yanimda...
Ama sen...
Birileri mutsuz olmasin diye istediklerini yapmıyorsun..Mutsuz oluyorsun...Kimse de kalmıyor yaninda...Doğruydu....
Ben mutlulgumu buluyordum...Baska birinin mutlulugunda...
Digerleri mutsuzluktan bile pay cikarabilirken kendilerine mutlu olmak adına...
Ben vicdanimin verdigi rahatlikla yasiyordum mutlu olamasamda...
Zaman neler neler alip götürmüş meğer benden...
Olsun
Ben varmaya calisacagim herseye ragmen onumdeki guzelliklerin tadina...