önümde sokaklar, elde sigara, inceden bir yağmur, anla Despina.
gecenin koynunda kabuksuz yara, kanayıpta durur; anla Despina.
şiirle tutuşup meş’um kavgaya, diz çöktürdün bana gökteki aya.
iblis’i kovdurup atan dünyaya nefsindeki gurur, anla Despina.
şimdiden geçmişe bir yol gider mi?
yüzyıllar buluşup bir an eder mi?
tetiğe dokunup sıktığın mermi, kendini de vurur, anla Despina.
bahçeye diktiğim beyaz karanfil. sensiz boynu bükük, çaresiz, sefil.
yalnızca ağaçlar, çiçekler değil, insanlar da kurur, anla Despina.