Bazen takılıp kalıyorum geçmişin layenda. Bir müzik çalıyor, bir rüzgar geçiyor içimden, Ve ben bir anda çocukluğumun odasında buluyorum kendimi.
Oyuncaklarımın arasındaki sessizlikte, Beni hiç kırmamış olan bir zamanın içindeyim sanki.
Yemeklerden nefret ediyorum, yemek yemekten nefret ediyorum, yemek yedikten sonraki o iğrenç pişmanlık hissinden ve boğazım kanayıncaya kadar kusmaktan nefret ediyorum. Her seferinde aynı hatayı yapmaktan çok ama çok nefret ediyorum.