Odamda günlerdir yalnızım, ziyanı yok dünyada yıllardır yalnız değil miydim? Yaşadığım onca sene ne zaman nefes aldığımı hissettim? En son ne zaman mutlu oldum? En son ne zaman ağladım? Giderek duygularımı kaybetmeye başladım. Tek hissettiğim şey göğsüme oturan koskoca bir boşluk. Neden her ölmeyi denediğimde yaşamak için çabalıyorum? Neden yola atladığımda adımlarım geri geri gidiyor? Ölemiyorum. Yaşayamıyorum da. Günlerdir kimseyle konuşmadım. Hayatım için çabalamayı bırakalı uzun zaman oldu. Kitaplar artık neden bana arkadaşlık etmiyor? Küçük şeylerle mutlu olan biri değil miydim ben? Artık neden filmler beni mutlu etmiyor? Neden hiçbir şey hissedemiyorum? Neden? Neden? Beynim neden bomboş? Kalbim neden bomboş? Neden sadece yemek yiyip sürekli uyuyan hisleri olmayan bir robota dönüştüm? Bana noldu? Hiçbir şey bilmiyorum. Her yerim yalnızlık ve koskocaman bir boşlukla dolu. Kendimi ifade edemiyorum. Boğazım düğüm düğüm. Yaşamak istiyorum. Sonuna kadar yaşamak istiyorum. Ama yapamıyorum. Sadece eskisi gibi bir şeyler hissetmek istiyorum. Acı, üzüntü, mutluluk, aşk ne olursa.
