Hayatımdaki her insan tek tek gidiyor. İsteyerek veya istemeyerek. Tek dayanağım dediğim dostum taşınıyor. Şu an olduğum ortam sahte , berbat insanlarla dolu. Tek güvendiğim kişi ellerimin arasından kayıp gidiyor. Berbat hissediyorum. Son senemde onunla daha mutlu olacağımı bilirken ellerimden gitmesi berbat bir şey. En en yakınım dediğim insan için değerli bile değilimdir. Verdiğim değeri, uğraşı hakeden tek insan da başka bir şehire gidiyor hiç hazır değilim hiç. Of ağlamaktan gözlerim şişti kıpkırmızı pandaya döndüm .Bilmiyorum hiç böyle hissetmemiştim niye buraya yazıyorum onu da bilmiyorum sadece burdaki insanlar daha samimi, daha içten