slyy01

Yeni yıl dileği olarak
          	 Küçük bir mutluluk istiyorum ,
          	 o kadar küçük olsun ki istemesin kimse benden onu ..
          	 Ben yüreğimde , elimde
          	 toprağımla birlikte yetişeyim hayata ..
          	 Bir borcum olmasın insandan doğadan yana
          	 bir mutluluk ki sorma gitsin
          	 yeter ki bir benim olsun
          	 tüm dünyadan , tüm güzellikleri severken
          	 benim sevgimle , senin sevginle çoşar bugün
          	 yarının hikayesi olsun
          	 yazmak isteyip de yazamadığım
          	 ilk sayfasından sonuna
          	 sevda , mutluluk , aşk , özgürlük BİR OLSUN ...
          	
          	Nazım Hikmet

slyy01

Yeni yıl dileği olarak
           Küçük bir mutluluk istiyorum ,
           o kadar küçük olsun ki istemesin kimse benden onu ..
           Ben yüreğimde , elimde
           toprağımla birlikte yetişeyim hayata ..
           Bir borcum olmasın insandan doğadan yana
           bir mutluluk ki sorma gitsin
           yeter ki bir benim olsun
           tüm dünyadan , tüm güzellikleri severken
           benim sevgimle , senin sevginle çoşar bugün
           yarının hikayesi olsun
           yazmak isteyip de yazamadığım
           ilk sayfasından sonuna
           sevda , mutluluk , aşk , özgürlük BİR OLSUN ...
          
          Nazım Hikmet

slyy01

Ruh yorgunuyum, gönül yorgunuyum, hayat yorgunuyum; öğrenmek, bilmek, anlamak, anlamamış gibi yapmak, düşünmek, hissetmek, tanımak, tanık olmak, katlanmak, anlayış göstermek, görmezden gelmek, üzerinde durmamak, idare etmek, üzülmemiş görünmek, alışmak, alışamamak, sabretmek, katlanmak, beklemek yorgunuyum.
          Tam da artık bu memlekette hiçbir şey şaşırtmaz beni sanırken, her seferinde yeniden şaşırmak yorgunuyum.
          Murathan Mungan

slyy01

Hepimiz acıklı bir şarkıyı severiz. Herkes yenilgiyi tadar. Kimsenin tam istediği gibi bir hayatı olmaz. Hepimiz sahnenin ortasında kendi kahramanımız olarak yeni role başlarız ve zamanla kenara itilir kalırız. Zaman geçer; kahramanımız yenilir, hikâye değişir, tepetaklak olur ve biz bir kenarda artık neden bize rol verilmediğini merak ederiz.
          Hatta neden rol istemediğimizi… Herkes bunu yaşar ve bir şarkının tatlı kaşığıyla verildiği anki duygusuyla kalpten kalbe bir yol açılır.
          O zaman daha az dışlanmış hissederiz kendimizi. İşte herkes gibi bu olup biten lanet olası şeylerin, yaşamın olağan adımlarıdır der dururuz. Ve, bu zincirin parçası olduğumuzu kabulleniriz.
          Anlarız ki herkes yeniliyordur...