Ne yazarak başlamalıyım hiç bir fikrim yok. Kendimi bir kitap kapağı gibi hissederim bazen... Her şeyi yazılmış,içi doldurulmuş fakat bir adı ve bir görünüşü yok. İşte bu yüzden beni kitap kapaklarında görebilirsiniz. Belki de kitabınızın yanında ki kahvenin havada dağılan dumanında bulabilirsiniz beni.

Clark'ın sarılı siyahlı çoraplarında,Will'in ise çatık kaşlarında tanıyabilirsiniz. Kitap raflarında etrafa saçılmış toz tanecikleri olurum bazen. Bazen de rakamların arasında tüm uyumu bozan mürekkebin dağılmış hali. Hiç hoş görünmese de çok severek yaptığınız resimde boyaların arasına sıçramış bir leke olabilirim belki de.

 Beni belki Peeta'nın yaptığı pastalarda,belki de Katniss'in ateş saçan oklarında bulursunuz. Nereden çıkacağım hiç belli olmaz. Bir bakmışsınız bir kitap,bir de bakmışsınız en sevdiğiniz müzik olurum. 
Nasıl görmek isterseniz öyle görürsünüz beni.

Kitaplar,zekanın çocuklarıdır.