solexera

ay ben taşındım

solexera

selam ısparta yaaa
Reply

solexera

JUST HAYAT DAHA ZOR
Reply

solexera

just artık bireyselim
Reply

hattab-

hüzünü gözlerine yakıştırmadım güzel gözlüm

solexera

@hattab- seni özledim ben
Reply

hattab-

ne mütafaziliği asıl ona estağfurullah 
Reply

solexera

@hattab- mütavazi bi insan olma lütfen şekerim
Reply

solexera

Büyüleyiciydi, bir perinin büyüsü gibiydi adeta. Kelimeleri boğazıma dizen, yutkunmakta dahi zorlandığım eşsiz bir sevgiydi karşımdaki. Hiç yaşamamıştı belki de. Korkuydu, bir mideye giren amansız kramplar ve bulantılar. Kaybetme korkusu kıvrandırıyordu bu denli bedenini. Sevgiyi kaybetmekten, belki de daha bulamamaktan, delicesine korkuyordu. Yediremiyordu ne aklına ne de bedenine. Sevemezdi, değer vermezdi. Bencil olmalıydı, şeytanın hançeriyle yüzleşmemeliydi. Korkuydu yine, aldatılma korkusu, kandırılmak. Ruhun can çekiştiği tek şeydi belki de yaşarken korku. Nefeslerin daraldığı, kalp atışlarının teklediği. Yok gibiydi, yokluk gibiydi. Sessizlikti, sendelemekti. Yorgun düşmekti belki de. Her şeyini adamaktı. Bir melek gibi kanatlarının arasına alıp onu sonsuza kadar koruyabileceğini düşünmekti. Bir şey olacak diye delicesine korkmaktı, kaybolmasından, kanatlarının arasından kayıp gitmesinden korkmaktı. Hayır, hayır, hayır. Sonsuza kadar yediremediği sevgiydi. Sonsuz, sorgusuz sevmekti. Sevdiği için korkuyordu bu denli ve sevilmemekten korkuyordu deli gibi. Ya terk ederse diye tekliyordu kalbi, yine giderse diyeydi bu korkusu. Melek değildi ki o, aciz bir insandı. Kendini üstün sanan aciz bir ırkın parçasıydı o da. Koruyamazdı, korkuyordu. Ama bir melek gibi seviyordu, şefkat gösteriyordu belki de. Başka çaresi de kalmamıştı ki, ne yapabilirdi? Sevmişti bi kere işte, kaybetme korkusuyla yüzleşerek, gerçeklerden kaçarak seviyordu. Onun gözü bağlı olsa da sıkı sıkı tutarak yolu beraber yürüyecek kadar, tüm taslarını kaldıracak kadar seviyordu işte.

solexera

Sevgi aptallıkmış. Koca bir aptallık! Bilmediğin yollara girerek aradığın duyguları en ufak bir şefkate kanarak avuçlarına oyup yok olmasını izlemekmiş sevgi. Sevgi acı çekmekmiş. Sevgi bir sandığın içinde saklanan, kilidi kimin elinde bilmediğin bir kumarmış. Yok olmakmış sevgi işte. Güven duygusunun parçalara bölünüp bir yolda belki tamamlanıp belki de yok olmasaymış. Sevmek, hayatın en büyük kumarıymış. 
            Bir bebeği severcesine seviyorum ama ben seni işte. Bir yerin zarar gorcek diye dokunmaya korkarcasına seviyorum. Uzaktan, usulca izleyerek seviyorum. Göremediğim gülüşünü özleyerek seviyorum ben seni. Her şeyimden daha cok seviyorum. Bir melek değilim belki ama kanatlarımın arasında saklıyorum ben seni. Herkesi kaybetme pahasına savaşıyorum bu sefer. 
            Yok olmak zamanı o zaman? Seni sevmek yok olmak mı? 
            O zaman seni seviyorum.
Reply

solexera

Ah ne yazık! Sevgimiz tükendi işte. Kaldık yine yapayalnız. Herkesi bi köşeye sıkıştırdık sevgimiz uğruna, usulca çıktılar, yok oldular. Yanlış mıydı yine? Yanlıştı, yalnızlıktı. Yazık çok yazık, giden sevgi ve zamana. Nerede peki o verilen sözler? Hey sesim! Duyamıyorum! Yankılar, benim sesim bu bana gelen. Evet, kesinlikle öyle. Kendim sevdim yine, kendim tükendim. Peki sonucum neydi, sonum neydi, korkum neydi? Hepsi kiminle gitti? 
            Galiba yok oldular, hayır yok olmadılar. Onunla gitti hepsi, aldı ve götürdü sevgimi! Hırsızlık mı peki bu? Hayır, kendi ellerimle verdim ben sevgimi. Ama nereden bilebilirdim onu parçalara bölüp bilmediğim bir yola bırakacağını. Nereden bilebilirdim? O yol neresi bilmiyorum, kendi ellerimle verdiğim duygularımı bilmediğim yerlerde kaybettim ben.
Reply

solexera

Aptallık mıydı bu? Aptalın oyunu muydu? Şeytan mı işliyordu beyninin bir kenarında? Sevgi şeytanın bir oyunu olabilir miydi?
            Sorular, sorunlar, sorgular…
            Kaybolmaktı evet, yok olmaktı. Sevmekti bu. Bir tarafında şeytanla yüzleşerek, saf sevgiyi içinde büyütmek miydi sevgi? Tüm gücünle yüzleşmekti, herkesi karşına almaktı sevgi galiba. Yok olmaktı, kendini bir kutuya hapsetmekti, belki de yalnızca onu kalbinde saklamak. Evet, evet kesinlike tabiri bu. Herkesi kalbin bir odacığına sığdırırken ona kalbinin koskoca bir bölümünü ayırmaktı sevgi. Ama bencillik olmaz mıydı bu? Sevgi bencillik olabilir miydi? Bencilce sevmek miydi sevgi? Sadece senin olmasını isteyerek içinde saklama isteğiyle baş başa kalmak mı? İşte o zaman kaybetmez miydik? Bencilliğimize yenilerek seversek sıkmaz mıydık sevgimizle. İşte o zaman gözü dışardadır sevgimiz yetmemiştir. Belki de yazık, ona fazla gelmiştir.
Reply

solexera

Pim Stones - The Life We Could Have Had

solexera

Tell me this isn't true
            Is this really the end?
            And as all the leaves rustle above us,
            And as all the dirt covers our skin,
            Rest your head onto my chest,
            I'll tell you stories of the life we could have had.
            We danced bare-footed in the grass,
            We read big heavy books and we would smile,
            Our only drug was love,
            And boy did we get high of how we smoked each other up.
            And as all the leaves rustle above us,
            And as all the dark covers our skin,
            Rest your head onto my chest,
            I'll tell you stories of the life we could have had.
            My love my one true friend,
            Is this really the end?
            We worked hard and we made lots of money
            And when we had enough to be happy we gave the rest away,
            We didn't complain much, we were good with what we had,
            How we were happy.
            And as all the leaves rustle above us,
            And as all the cold buries our bones,
            Rest your head onto my chest,
            I'll tell you stories of the life we could have had.
            We traveled to lands and then we owned,
            Found ourselves a boat and sailed into the sun,
            How we were happy
            In the life we could have had.
            Rest your head onto my chest
            I'll tell you stories of the dream we could have lived,
            Of the places we could have seen,
            Of the things we could have done,
            Of the people we could have been.
            Now every word is a whisper,
            And every sound is a song,
            And as all the leaves rustle above us
            There's no moving on,
            This is the end.
Reply