Geçmişin izleri, bugünün korkusu, yarın kaygısı... Her şey o kadar karmaşık ve o kadar anlamsız geliyor ki bazen kendimi bir boşluktan aşşağı hızla düşüyor ve bu nedenle de nefessiz kalıyormuşum gibi hissediyorum. Fazla eksiğim, hatta o kadar eksiğim ki eksik kalan yerlerimde çok sayıda yaralar var ve ben bunları yara bantları veya sargılarla kapatamıyorum. Bazı zamanlar sızısı her zamankinden fazla oluyor ve hiç geçmeyecek gibi geliyor...