Saatlerce oturdum, saatlerce düşündüm, sayısız sigaralar söndürdüm önümdeki küllükte zerre geçmedi içimdeki acı. Önümdeki jiletleri izledim, bileğimde kanlar gördüm, boşluğu izledim, aşağıda bedenimi gördüm saatlerce konuştum susturamadım ben. Ne yaparsam yapayım o benliğim susmadı. Çıkabildiğim kadar yükseğe çıktım, yere düştüm, dizlerim yara aldı, ama canı acıyan dizlerim değil düşlerimdi. Oturdum oraya, hep yaptığım gibi, hep oturduğum yerde senle konuştum. Sana kızdım, sana küstüm, sana sarıldım, sana ağladım... Tüm bunları sensiz yaptım. Sensiz seni sevdim, sensiz yaralar aldım, sensiz ruhum hasta oldu, sensiz hastanelere düştüm. Hepsini sensiz yaptım. Sen bunun acısını bilmiyorsun.