‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏

burada kalamazsın 
          ve başa dönemezsin 
          gitmek zorundasın 
          her şey çok yetersiz senin için 
          her şey çok fazla sana
          uykuyu tadayım dersen 
          kâbusa dalmak pahasına

hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen.
          merdüm-i dide-i ekvân olan âdemsin sen.

zümrüd-ü anka uçar senin bakışlarında,
          benim rüyalarımda birkaç deli güvercin.
          o koca gözlerini dünyaya açtığın gün kutlu olsun.

oku şimdi kitabını. bugün kendini yargılamak için kendi nefsin yeter.

halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti
          demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
          vay ki gençtim
          ölümle paslanmış buldum sesimi

zambaklar en ıssız yerlerde açarlar ve vardır her vahşi çiçekte bir gurur.

bir karpuzu bombalarsan çekirdeklerini dört bir yana saçarsın.

yaşanacak bir yaşam vardır.
          binilecek bisikletler vardır.
          yürünecek yaya kaldırımları ve tadına varılacak güneş batışları vardır.

sen onları derli toplu sanırsın, hâlbuki kalpleri darmadağınıktır.

bin çeşit güneşle ovulmalıdır gaddar ellerin.
          yürü yangınların üstüne, kendi alevini de getir.