merhabalar! şimdi diyeceksiniz ki bu kim? inanın çok haklısınız, buraya uğramayalı neredeyse 7 buçuk ay olmuş. ama zaman o kadar çabuk geçiyor ki bana sanki birkaç haftaymış gibi geliyor. belki hatırlıyorsanız kurguyu yazmaya başladığımda yks'ye hazırlanıyordum. şimdi ise üniversitedeyim ve 2. dönemdeyiz. aslında kurguyu yazmaya, yks'ye çalıştığım için pek zaman bulamaz sınavdan sonra bol bol yazarım düşüncesiyle başlamıştım. ama ne yazık ki hiçbir şey düşündüğüm gibi gitmedi. neyse lafı uzatmayacağım, sınav sonrası tercihler, yerleştirme, sonra yepyeni bir şehire alışma, yeni arkadaşlar, yeni bir okul, aile özlemi, vizeler, finaller derken bi bakmışım ki 7 buçuk aydır uğramıyorum. açık konuşmak gerekirse bu yepyeni hayata çok çabuk adapte oldum; takip ettiğim, sevdiğim şeyleri unuttum, yok saydım. sırf böyle daha mutlu olabileceğime inandığım için. ama hayat yapacağını yaptı ve daha geleli 1 yılı bulmamışken türlü türlü kötülükleri, insanların gerçek yüzlerini gördüm. ne mutlu ki bana bunu erken fark ettim. sonra döndüm dolaştım ve yine kürkçü dükkanına geldim. eski dinlediğim şarkılara, twitter ortamıma, yazdığım yayınlanmış/yayınlanmamış kurgulara... bunları anlatmamın sebebi, ben bir ders çıkardım. insan yine dönüp dolaşıp eskileri özlüyor. belki size de bir faydam dokunur diye başınızı ağrıttım ama gelelim sadede... one step forward, two steps back, ne kadar 3 bölüm yayınlamış olsam da devamı hakkında çok düşündüğüm ve yazmak istediğim bir kurgu. o yüzden bu gece itibariyle önce ilk 3 bölümde düzeltmek istediğim yerleri düzelterek sonrasında da bölümleri elimden geldiğince içime sinerek ve hızlı bir şekilde atmak istiyorum. bu haberi vermek istedim. belki çok kalabalık değiliz, belki şimdilik -belki daha sonra da- az okunuyoruz. ama benim amacım kurgumun popüler olması değil. yazarken kendimi mutlu hissettiğim için yazıyorum. ne mutlu ki bana siz de severek ve merakla okursanız. iyi akşamlar, kendinize iyi bakın. sizi çok seviyorum. <3