dante!

gözlerim dolmadı, ağlamadım da ama bir yumru oturdu boğazıma. her şeyin acısıymış gibi bir yumru oturdu boğazıma da yutkunamadım bile.

ya ama bir insanın her zaman nasıl hissettiğini anlatması gerekmez ki. boynuna intihar ipini takmış birine nasıl olduğu sorulur mu hiç?

more than friends
          less than lovers

Yazım tarzını çok beğendim fic yazmayı düşündün mü????????

bugün dershanede ilk defa coğrafya gördük. dersin random bir anında şöyle bir cümle geçti "kış güneşi aydınlatır ama ısıtmaz." doğruluğu karşısında saygı duruşuna geçtim, hala da ayakta durmuş bekliyorum.

bugün bana elbisenin çok benzerinden bende de var ama sende daha güzel durmuş diyen abla really made my day

ve bazen sadece bazen, herkesin de aynı benim gibi, sevilmek için bu kadar çabalayıp çabalamadığını merak ediyorum. başkaları tarafından değilde kendisi tarafından. bir insanın kendini sevmesi için kendisini bu kadar zorlamasını aklım almıyor.
                                                                               eylül, 2024

mutlu yıllar

lakin artık gözleri dolmuyor, dudaklarında sigarasını aheste aheste içiyordu. canı yanmıyor, yüzünde bir mimik bile oynamıyordu. kalbindeki yangınları bilemeyiz ancak gözlerindeki alev söneli çok olmuşa benziyor, artık ona bakmak ölmemiş birinin mezarına bakmayı andırıyordu. 

iki kişi seven iki defa ölürmüş. bir kalp yalnız bir kalbi düşünürmüş.