ve bazen sadece bazen, herkesin de aynı benim gibi, sevilmek için bu kadar çabalayıp çabalamadığını merak ediyorum. başkaları tarafından değilde kendisi tarafından. bir insanın kendini sevmesi için kendisini bu kadar zorlamasını aklım almıyor.
eylül, 2024
lakin artık gözleri dolmuyor, dudaklarında sigarasını aheste aheste içiyordu. canı yanmıyor, yüzünde bir mimik bile oynamıyordu. kalbindeki yangınları bilemeyiz ancak gözlerindeki alev söneli çok olmuşa benziyor, artık ona bakmak ölmemiş birinin mezarına bakmayı andırıyordu.