Herkes sevgilisinin gözyaşlarını silerdi, ben ise toplardım seninkileri. Çok severdim seni, tenine dokunamayacak kadar. Beraber yattığımızda görüp beğendiğin yıldızları bile kıskanırdım güzel gözlerinden. Yazdığım sözleri ayrı ayrı kağıtlara koyup hepsine birer damla gözyaşımızı damlatırdım, kuruyunca üzüntümüz aşka dönüşür diye. Üzüntümüz aşka dönüşmedi ama aşkımız kuruyup kağıtlara döküldü, sen ne kadar görmesen de bu aptal senin için daha fazla biriktirdi gözyaşlarını. Belki bir gün tekrar karşılaşırsak veririm diye...